Μέγα το ερώτημα και δίλημμα για κάθε χριστιανό, αν
βρεθεί σε τέτοια ώρα, όταν δηλαδή συναντηθεί με άνθρωπο, που θέλει να τον
σκοτώσει. Τι πρέπει να κάνει; Να σκοτώσει για να σωθεί ή να μην αντιδράσει και
να σκοτωθεί ο ίδιος; Να αμυνθεί, όπως λένε τα ένστικτα και η λογική του κόσμου τούτου, ή όχι; Χρέος
έχει βέβαια να σεβαστεί την ζωή του άλλου και του εαυτού του. Ο Χριστός μας
είπε ξεκάθαρα να μη φοβόμαστε: “Μη φοβηθείτε από των αποκτενόντων το σώμα, την
δε ψυχήν μη δυναμένων αποκτείναι. Φοβήθητε δε μάλλον τον δυνάμενον και ψυχήν
και σώμα απολέσαι εν γεέννη”. Η θυσία της ζωής μας χάριν υπακοής στο θείον
λόγον και χάριν αγάπης προς τον άλλον άνθρωπον είναι το χρέος του πιστού
χριστιανού. Διότι πάνω από την γήινη αυτή ζωή είναι η εντολή του Θεού, που
σώζει αληθινά και την ψυχή και το σώμα. Γι’ αυτό και ο Μέγας Άγιος Σισώης, όταν
τον ρώτησαν , εξήγησε την εντολή με τα
εξής:
- “Κάποιος από τους Πατέρες της
ερήμου ερώτησε μια μέρα τον Αββά Σισώη, λέγοντας: “Αν είμαι στην έρημο και
έλθει ένας βάρβαρος θέλοντας να με σκοτώσει και τον καταβάλω, να τον σκοτώσω”;
Και απάντησε ο γέροντας: “Όχι. Να μην τον σκοτώσεις, αλλά να τον παραδώσεις
στον Θεό. Όποιος πειρασμός και αν έλθει στον άνθρωπο, ας λέγει ότι εξ αιτίας
των αμαρτιών μου συνέβη αυτό. Αν δε συμβεί κάτι καλό, να λέγει ότι αυτό είναι
οικονομία του Θεού”.
Πόσες φορές όμως εμείς δεν σκοτώνουμε τους άλλους , όχι με όπλα, αλλά με πολλούς έμμεσους τρόπους και δεν έχουμε συναίσθηση ότι αφαιρούμε τις ζωές των άλλων και ξεχνούμε την εντολή του Θεού και δεν δείχνουμε πίστη, ελπίδα, αγάπη, ταπεινοφροσύνη......
“ΑΜΑΡΤΩΛΩΝ ΣΩΤΗΡΙΑ”. Π. Μ. Σωτήρχος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου