Αν και τα παιδιά κατά κανόνα
δεν νοσούν από τον κορωνοϊό σοβαρά, δεν είναι λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν ότι
αυτά είναι μία από τις πληθυσμιακές
ομάδες που έχουν τραυματισθεί περισσότερο από τις συνέπειες της φονικής
πανδημίας. Ειδικοί κάνουν λόγο για σημαντική αύξηση του ποσοστού των
προβλημάτων ψυχικής υγείας των παιδιών, εκφράζουν την ανησυχία τους για
αυξημένα επίπεδα κακοποίησης και παραμέλησης ανηλίκων, μέχρι και βλαβερές
συνέπειες στην ανάπτυξη των βρεφών.
Στην κορύφωση της πανδημίας, 1, 6 δισ. παιδιά βρέθηκαν εκτός σχολικών τάξεων, ενώ ακόμα και τώρα πολλές εκατοντάδες χιλιάδες δεν έχουν επανέλθει στα θρανία. Όσον αφορά τις συνέπειες όλης αυτής της κατάστασης για τα παιδιά, καθηγητής Ράσελ Βάϊνερ, πρόεδρος του Βασιλικού Κολλεγίου Παιδιατρικής και Ψυχικής Υγείας, δεν θα μπορούσε να είναι περισσότερο σαφής κατά την ενημέρωση που έκανε στις αρχές του χρόνου στην Επιτροπή για την Εκπαίδευση του Βρετανικού Κοινοβουλίου: “Όταν κλείνουμε τα σχολεία, κλείνουμε τις ζωές τους”. Και όλα αυτά, στις προηγμένες χώρες του δυτικού κόσμου. Στον τρίτο κόσμο τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα, καθώς ανθρωπιστικές οργανώσεις κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για κάθε λογής παραβιάσεις των δικαιωμάτων του παιδιού, με δραματική αύξηση εργασίας ή των γάμων ανηλίκων. Πρόκειται για μια διάσταση της πανδημίας που δύσκολα συγκεντρώνει πάνω της τους προβολείς της επικαιρότητας.
“ΖΩΗ”. τ. 4357
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου