ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ΄ ΑΠΟ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ(του Τυφλού) Ιω. 17, 1-13

 

Ιησούς Χριστός: το Φως του κόσμου

          Η σημερινή ευαγγελική διήγηση αφηγείται μια ιδιαίτερα σημαντική ιστορία από τη ζωή του Ιησού Χριστού. Πρόκειται για τη θεραπεία ενός ταλαιπωρημένου νέου, ενός “εκ γενετής” τυφλού, ο οποίος θεραπεύθηκε από τον Χριστό και του οποίου η θεραπεία προκάλεσε σκληρή κριτική απο την πλευρά του ιουδαϊκού ιερατείου, λόγω της αργίας του Σαββάτου.

         Λίγο πριν θεραπεύσει ο Χριστός τον τυφλό νέο, είχε πει στους μαθητές Του: “εγώ είμι το φως του κόσμου”.  Αν σήμερα τολμούσε κάποιος να πει κάτι τέτοιο, σίγουρα θα τον θεωρούσαν ανισόρροπο. Κι όμως πολλοί άνθρωποι νομίζουν πως δεν έχουν ανάγκη από κανένα άλλο φως, εκτός από το δικό τους, δηλαδή ότι είναι αυτόφωτοι.

          Η διακήρυξη όμως αυτή του Χριστού, ότι είναι είναι το  Φως του κόσμου, οδηγεί στο ότι Αυτος είναι το αιώνιο Φως. Το θαύμα της θεραπείας του “εκ γενετής” τυφλού έγινε αφορμή να δυσφορήσουν οι Ιουδαίου  και ιδιαίτερα οι Φαρισαίοι. Ο βαθύτερος όμως λόγος της αντιδράσεως και της συγκρούσεως τους με τον Χριστό δεν ήταν αληθινός, δηλαδή η θεραπεία που έγινε την ημέρα του Σαββάτου. Η αμαρτία τους ήταν, η οποία μένει και δεν θεραπεύεται ποτέ, ώστε και με τα μάτια του σώματός τους να δουν “τα έργα” του  φωτός-του Ιησού Χριστού-, ο Οποίος “φως εις τον κόσμο ελήλυθεν”.

          Ο Χριστός ήλθε στον κόσμο ως Φως, έτσι ώστε όποιος πιστεύει σ’ Αυτόν να μη μένει στο σκοτάδι, αλλά να έχει το φως που φέρνει στη ζωή. Η διδασκαλία του Κυρίου, όλα τα θαύματα Του και ειδικότερα αυτό της σημερινής περικοπής, μαρτυρεί, ότι ο Χριστός είναι το Φως του κόσμου. Το φως που φωτίζει κάθε άνθρωπο.

          Όταν όμως οι πράξεις του ανθρώπου είναι πονηρές, είναι φυσικό να προτιμάει το σκοτάδι και να κρύβεται σ’ αυτό, μη γνωρίζοντας πως και μέσα στο σκοτάδι είναι ο Θεός και βλέπει χωρίς να φαίνεται από εκείνους που νομίζουν πως δεν τους βλέπει κανένας.

          Ό, τι είναι φως στον κόσμο προέρχεται από τον Ιησού Χριστό.

          Εκείνος δημιούργησε το φως της ημέρας.

          Εκείνος είναι ο φωτισμός των ψυχών μας. Και όταν έλθει η μεγάλη εκείνη και επιφανής ημέρα που ο Υιός του Θεού θα τα κάνει όλα  καινούργια, ο άνθρωπος θα ζήσει μέσα στο Φως του Θεού που δεν δύει ποτέ. Θα είναι ανέσπερο.

          Ο ίδιος ο Θεός θα είναι το Φως.

          Και οι άνθρωποι θα είναι οι φωτισμένοι από αυτό το φως ήδη από την παρούσα ζωή. Οι μετανοημένοι, οι εξομολογημένοι, οι κοινωνημένοι που είδαν το αληθινό φως, που έλαβαν τον Άγιο Πνεύμα, που βρήκαν την αληθινή ζωή, ώστε από την παρούσα ζωή να προσκυνούν την Αγία Τριάδα, και στη μέλλουσα να ζουν μέσα στο Φως της. Να έχουν δηλαδή μερίδιο στην κληρονομία των Αγίων. Γι’ αυτό ο Χριστός προτρέπει: “ως τέκνα φωτός περιπατείτε”.

          Ο άνθρωπος με το άγιο Βάπτισμα φωτίζεται και αυτό έχει ως συνέπεια πως η πορεία του πρέπει να ταιριάζει σ’ ανθρώπους που ζουν στο φως του Χριστού. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι ο άνθρωπος  δεν πρέπει να σκοτεινιάσει από την αμαρτία, το μίσος, τη ζήλεια, το φθόνο και όλη την κακία.

          Γιατί όποιος ζει στο φως του Χριστού, δηλαδή έχει καθαρή καρδιά, εκείνος αγαπάει τον συνάνθρωπό του, θυσιάζεται γι’ αυτόν και γίνεται όπως λέγει ο Χριστός στους μαθητές Του “το φως του κόσμου”. Ο Χριστός είναι ο Ήλιος και ο άνθρωπος που πιστεύει σ’ Αυτόν κι αγαπάει την εικόνα Του στη γη, τον πλησίον του, είναι ένας μικρός ήλιος στο πλανητικό σύστημα της Βασιλείας Του.

          Κανείς δεν μπορεί να ισχυρισθεί, πως δεν του δόθηκε η ευκαιρία να γνωρίσει το Φως του Θεού, τον Θεάνθρωπο Ιησού Χριστό. Γιατί ο Θεός καραδοκεί ακόμη και στις πιο αποφασιστικές στιγμές του ανθρώπου να του δίνει την ευκαιρία να Τον συναντήσει.

          Έτσι όλο το πρόβλημα βρίσκεται στην ανθρώπινη ελευθερία, γιατί αν για οποιοδήποτε λόγο δεν μπορεί να δει τον Ήλιο, αυτό δεν σημαίνει πως δε υπάρχει ο Ήλιος. Η προσωρινή αναπηρία του καθενός μας δεν μπορεί να καταργήσει την Οντότητα και την ύπαρξη του Φωτός. Αρκεί να το αναζητήσουμε. Γι’ αυτό ο Χριστός έδωσε στον καθένα μας την πιο υψηλή αναζήτηση της ζωής: εκείνης του θείου Φωτός.

          Ευλογημένοι όσοι το αναζητούν, το βρουν και το κρατήσουν.

          Αυτοί θα μπορούν να επαναλαμβάνουν: “Εν τω φωτί Σου οψόμεθα Φως”.

          Χριστός Ανέστη!

          π. γ. στ.