Ευλάβεια είναι ο φόβος του
Θεού, η συστολή η πνευματική ευαισθησία. Ο ευλαβής μπορεί να σφίγγεται, αλλά
αυτό το σφίξιμο στάζει μέλι στην καρδιά του. Δεν του κάνει μαρτυρική την ζωή,
αλλά τον ευχαριστεί. Οι κινήσεις του είναι λεπτές, προσεγμένες. Αισθάνεται
έντονη την παρουσία του Θεού, των Αγγέλων, των Αγίων. Νοιώθει δίπλα του τον
Φύλακα Άγγελο να τον παρακολουθεί. Έχει συνέχεια στον νου του ότι το σώμα του
είναι Ναός του Αγίου Πνεύματος και ζει απλά, αγνά και αγιασμένα. Παντού
συμπεριφέρεται με προσοχή και συστολή
και νοιώθει ζωντανά όλα τα ιερά. Προσέχει λ. χ. να μην είναι πίσω από την πλάτη
του οι εικόνες. Δεν βάζει εκεί που κάθεται, στον καναπέ ή στην καρέκλα, το
Ευαγγέλιο ή ένα πνευματικό βιβλίο κ. λ.
π. Αν δει μια εικόνα, σκιρτά η καρδιά του, βουρκώνουν τα μάτια του. Αλλά και
μόνον το όνομα του Χριστού να δει γραμμένο, το ασπάζεται και αυτό με ευλάβεια
και γλυκαίνεται εσωτερικά η ψυχή του.
Η ευσέβεια είναι άλλο πράγμα. Η ευσέβεια είναι η κολώνια, ενώ η ευλάβεια είναι θυμίαμα. Η ευλάβεια είναι η μεγαλύτερη αρετή, γιατί ο ευλαβής προσελκύει τη χάρη του Θεού, γίνεται δέκτης της χάριτος, και φυσιολογικά παραμένει η χάρη του Θεού μαζί του. Τον προδίδει μετά η θεία χάρη και όλοι τον ευλαβούνται, τον συμπαθούν, ενώ τον αναιδή τον απεχθάνονται μικροί και μεγάλοι.
Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου