‘Μόλις ξυπνήσω το πρωί τα βλέπω όλα μαύρα”

 

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

                           “Μόλις ξυπνήσω το πρωί

                             τα βλέπω όλα μαύρα,

                             θέλω μια κούπα καφέ

                             και τέσσερα τσιγάρα”

          Πως είναι η διάθεσή μας όταν ξυπνάμε;

          Ένα ωραίο λαϊκό τραγούδι λέει: “Μόλις ξυπνήσω το πρωί τα βλέπω όλα μαύρα” (Ν. Παπάζογλου). Στα ζευγάρια και τις οικογένειες το πρωινό  ξύπνημα, τουλάχιστον στις καθημερινές, έχει τις δυσκολίες του, ιδίως όταν υπάρχουν παιδιά που πρέπει να πάνε στο σχολείο. Συνήθως η διάθεση του ξυπνήματος εξαρτάται από το άγχος και την ικανότητα προγραμματισμού του καθενός. Αν μάλιστα η σχέση είναι προσανατολισμένη σε μία μόνιμη ρουτίνα, τότε το πρωινό ξύπνημα  δεν βγάζει κέφι αλλά πλήξη.

          Η διάθεση γενικά του ζευγαριού έχει να κάνει με το αν βλέπει τον χρόνο ως φίλο ή εχθρό. Ο προγραμματισμός είναι απαραίτητος, ιδίως στο τι θα φορέσουν τα παιδιά, στο πρωινό που θα πάρουν, στον χρόνο που χρειάζονται για να ετοιμαστούν. Για το πως ξυπνά όμως το ζευγάρι, η απάντηση εξαρτάται από την διάθεσή του ως προς την σχέση που ζει. Από τον κόπο της προηγούμενης ημέρας. Από το εργασιακό περιβάλλον που το περιμένει. Από τις ενασχολήσεις. Αν όλα αυτά πνίγουν τον άνθρωπο την ημέρα, τότε το

ξύπνημα είναι αφορμή δοξολογίας προς τον Θεό και όρεξης για ζωή.

          Από την άλλη, το ζευγάρι συχνά δυσκολεύεται να συζητήσει θέματα που έχουν να κάνουν με τον εαυτό του καθενός. Η κουβέντα συνήθως γίνεται με αφορμή τρίτους, την εργασία και τα πρόσωπα, τα παιδιά, τους συγγενείς, τα γεγονότα του κόσμου. Αληθινή έκπληξη είναι όταν το ζευγάρι μπορεί να συζητήσει για πρωτοβουλίες του καθενός, για τα ενδιαφέροντα του, για πίστη, για εμπνεύσεις.

          Η έκπληξη γενικά ομορφαίνει την ημέρα. Η ρουτίνα και η επανάληψη δίνουν πρόγραμμα, αλλά βαλτώνουν κιόλας. Καθηλώνουν τους ανθρώπους στο να είναι μόνο “εσθίοντες άρτον οδύνης”, όπως λέει ο ψαλμωδός. Η χαρά όμως έγκειται στην κοινωνία των προσώπων. Στην δυνατότητα να υπερβούμε τους ρόλους και τα προσωπεία μας και να χαρούμε τη αγάπη. Η καλημέρα με καλή διάθεση στον άνθρωπο που αγαπούμε και όχι ο αναστεναγμός για την ζωή μας, είναι μια άλλη θέαση, ευχαριστιακή και σώζουσα.

          Η προσευχή στο ξεκίνημα της ημέρας, μία σκέψη χαράς, η επίγνωση ότι σήμερα γιορτάζει κάποιος άγιος, ότι βγήκαμε από το στάδιο της νυκτός και μπορούμε στο φως της ημέρας να δείξουμε την αγάπη μας, ομορφαίνει αληθινά το πρωινό μας. Το να τολμήσουμε να αλλάξουμε τον τρόπο παρασκευής τόσο του πρωινού όσο και του φαγητού, να ρισκάρουμε να δώσουμε μία καινούργια όψη, γεννά εκπλήξεις! Κι αν υπάρχει αμοιβαιότητα, τότε, η μέρα είναι μια καινούργια αρχή και για την σχέση και για την ζωή μας.

          Πρωτ. Θ. Μουρτζανός