Η αγαθότητα σώζει. Η δύναμή της είναι απερίγραπτη και βοηθά την ψυχή να
ελευθερωθεί και να πλησιάσει τον Πανάγαθον, που είναι η πηγή πάσης αγαθότητος.
Αντίθετα η κακία μας δένει χειροπόδαρα
μέσα στο σκοτάδι των δαιμόνων και την αβάστακτη δυστυχία. Και εδώ η πίστη και
η ταπείνωση μας προστατεύουν και μας
βοηθούν να περπατούμε πάντα μέσα στο φως του Θεού και όχι στο σκότος της
αμαρτίας. Τότε βλέπουμε μόνο το κακό στους άλλους. Αλλά και τους αντιμετωπίζουμε
όλους με καλοσύνη και μακροθυμία. Όπως
και ο Αββάς Αμμωνάς:
-«Κάποτε ο Μέγας
Αντώνιος, όταν τον επισκέφθηκε ο Αββάς Αμμωνάς προφήτεψε την πνευματική του
άνοδο, λέγοντας: «Θα προκόψεις πολύ στον φόβο του Θεού». Ύστερα τον έβγαλε από
το κελλί, του έδειξε ένα λιθάρι και του είπε: «Βρίσε αυτό το λιθάρι και χτύπησέ
το». Ο Αββάς Αμμωνάς υπάκουσε στην εντολή και τότε ο Μ. Αντώνιος του λέγει:
«Μίλησε το λιθάρι αυτό»; Και απάντησε
εκείνος: «Όχι δεν μίλησε». Και του ξανάπε ο Αββάς Αντώνιος: «Έτσι κι εσύ
μέλλεις να φθάσεις σ’ αυτό το μέτρο». Πραγματικά, λοιπόν, ο Αββάς έφθασε σ’
αυτό το μέτρο, ώστε από την πολλή του αγαθότητα να μη γνωρίζει πλέον την κακία.
‘Όταν ο Αββάς Αμμωνάς
έγινε επίσκοπος, του έφεραν μια κόρη, που είχε μείνει έγκυος, πριν παντρευτεί,
και του λένε: «Ο τάδε το έκανε αυτό. Τιμώρησέ τους» . Εκείνος όμως αντί να
τιμωρήσει εσταύρωσε την κοιλιά της κοπέλλας και πρόσταξε να της δώσουν έξι
ζευγάρια σεντόνια, λέγοντας: «Νάχη μαζί της τα σεντόνια, μήπως, όταν πάει να γεννήσει
πεθάνει η ίδια ή το παιδί και δεν βρεθεί τίποτα για την κηδεία». Τότε του λένε
οι κατήγοροί της: «Τι είναι αυτό, που κάνεις; Τιμώρησέ τους». Και εκείνος τους
απαντά: «Βλέπετε, αδελφοί, ότι κοντά στον θάνατο βρίσκεται. Τι άλλο μπορώ να
κάμω»; Και την άφησε να πάει στο καλό. Και δεν τόλμησε ο Αββάς Αμμωνάς να
κατακρίνει κανέναν».
Π. Μ. ΣΩΤΗΡΧΟΣ, «Υπέρ
των αμαρτωλών»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου