Ιησούς Χριστός: "Ο Ων και ο ην και ο ερχόμενος"

            Η κατανόηση της Αγ. Γραφής δεν είναι δυνατή με μόνη τη λογική όραση. Η γνωστική ικανότητα χωρίς το φωτισμό του Αγ. Πνεύματος δεν μπορεί να συλλάβει το βαθύτερο νόημα της Βίβλου. Η Εκκλησία ερμήνευσε το περιφραστικό όνομα του Τριαδικού Θεού που είναι « Ο ων και ο ην και ο ερχόμενος», που το συναντάμε στην αποκάλυψη πέντε φορές πλήρως ή ελλιπώς.

            Στην αποκάλυψη διαβάσουμε: « εγώ είμι το Α και το Ω», λέγει ο Κύριος και Θεός, που αληθινά υπάρχει και   υπήρχε και θα έλθει, ο Παντοκράτωρ. Το χωρίο αυτό μας φέρνει στο νου τν πραγματικότητα του χρόνου μαζί με τα συνθετικά του στοιχεία-παρελθών, παρόν και μέλλον, τα οποία νοούνται επαρκώς  στην αμοιβαία τους σχέση. Γι’ αυτό και η σημασία ενός γεγονότος δεν μέσα στο χωροχρόνο δεν εξαρτάται μόνο από την αναλυτική εκτίμηση που θα πραγματοποιήσουμε σήμερα, αλλά και από τη σχέση που θα εκφέρει ένα διαρκώς ερχόμενο μέλλον. Μπορούμε να πούμε ότι ο χρόνος κρίνει. Αυτός είναι και ο νόμος της χρονικά σχετικής αντίληψης των φαινομένων, που ισχύει μόνο για τον άνθρωπο και όχι για το Θεό, που είναι έξω από το χρόνο.

            Ο Τριαδικός Θεός είναι ο απόλυτα υπάρχων. Είναι χωρίς αρχή και τέλος, άχρονος, χωρίς καμία μεταβολή. Ο Θεός που ενώπιον Του όλα είναι ένα αιώνιο παρόν, για να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε ότι είναι ο απόλυτα Κύριος του ανθρώπινου χρόνου και του σύμπαντος, έδωσε σε μας το περιφραστικό αυτό όνομα.

            Αυτή η αιώνια παρουσία του Θεού ως όντος, νυν και πριν και ερχομένου, είναι οντολογικά και υπαρξιακά τυπωμένη στην ψυχική αίσθηση του ανθρώπου. Είναι περιεκτικό συστατικό του « κατ’ εικόνα», που μας ωθεί δυναμικά προς το καθ’ ομοίωσιν». Κάποιος γράφει: « μέσα στην Εκκλησία μπορούμε να μεταβάλλουμε το παρελθόν μας. Είναι δυνατό να γυρίσουμε πίσω και να σβήσουμε όσα δεν μας αρέσουν. Όπως έχουμε και τη δυνατότατα να διεισδύσουμε στο μέλλον, να το επηρεάζουμε και να το προγνωρίζουμε. Και αυτά τα παράδοξα γίνονται δια του Θεού, που είναι πάνω από το χρόνο».

            Πράγματι με τη δύναμη της προσευχής έχουμε τη δυνατότητα παρέμβασης και στα μελλοντικά γεγονότα. Πολλού άγιοι έβλεπαν καθαρά το μέλλον, σαν να ήταν παρόν.

            Με τη χάρη όμως του Θεού αλλάζει και το παρελθόν!

            Άφεση αμαρτιών σημαίνει ριζική μεταβολή του παρελθόντος, αναπαύσει της ψυχής, νέο παρόν, ελπίδα σωτηρίας για το μέλλον.

            Το αιώνιο παρόν του Θεού η ανθρώπινη διάνοια δεν μπορεί να το συλλάβει, να το επεξεργασθεί, να το κατανοήσει.

            Από αγάπη και κατά συγκατάβαση σαρκώθηκε ο Λόγος και μπήκε στο Χρόνο. Έτσι το αιώνιο παρόν του Θεού κάλυψε σωτηριολογικά το παρόν και το μέλλον της ανθρώπινης φύσης.

            Ο φιλάνθρωπος Τριαδικός Θεός αγκάλιασε την ανθρωπότητα ως ο Ων και η ΗΝ και ο ΕΡΧΟΜΕΝΟΣ.

(«ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ», Ιανουάριος- Φεβρουάριος 2004)