Στον αιώνα των τολμηρών
πειραματισμών και της «λατρείας του εφικτού». Στον αιώνα στον οποίον «η παιδική
ηλικία εξαφανίζεται» και οι νέοι αντιμετωπίζονται ως οικονομική κατηγορία, ως
μια μεγάλη αγορά. Στον αιώνα στον οποίο τα παιδιά μας αισθάνονται θεατές παρά
συμμέτοχοι, είναι περισσότερο από κάθε άλλη φορά επιτακτική ανάγκη για την
Εκκλησία μας.
Είναι ανάγκη περισσότερο από κάθε
άλλη φορά εμείς οι μεγαλύτεροι να δείξουμε στους νέους μας ότι στον πολύπλοκο
κόσμο μας υπάρχει νόημα ζωής. Ότι υπάρχει χώρος δάκος τους, ο οποίος τους
ανήκει όσο ανήκει και σε μας.
Είναι απαραίτητο να μάθουμε τα
παιδιά μας ότι τα χρειαζόμαστε, όχι επειδή είναι το μέλλον μας όσο γι’ αυτό που
είναι. Να τα διδάξουμε ότι υπάρχει τρόπος να ζήσουν, αναπτύσσοντας όλα τα
χαρίσματα τους.
Είναι σημαντικό να μάθουμε να
αντιληφθούν οι νέοι μας ότι περιμένουμε τη δική τους συμβολή, το δικό τους
αγώνα. Περιμένουμε τη χαρά τους, τις ελπίδες τους, αλλά και τhν κριτική τους, τον δικό τους τρόπο σκέψης.
Είναι σπουδαίο να διδαχθούν τα
παιδιά ότι «γη» που μπορούν να ζήσουν, ο «ουρανός» στον οποίο θα στραφούν,
είναι η Εκκλησία. Σε αυτή μπορούν να ξεδιψάσουν και να χορτάσουν την πείνα τους
με τον ίδιο τον Χριστό.
Στις Ενορίες μας μπορούν να βρουν
τόπο για να στεγάσουν τhν
ανεστιότητα τους, τις ελπίδες τους, τη δυναμική της ζωής τους
Για τους λόγους αυτούς σε κάθε Ενορία υπάρχει μία
τουλάχιστον κατηχητική συντροφιά. Για να μάθουν τα παιδιά μας να ζουν όχι κοντά
στον Θεό και την Εκκλησία Του, αλλά με τον Θεό και την Εκκλησία Του. Για μάθουν
να ζουν με άλλους ανθρώπους, να μάθουν ποια είναι η πραγματική ζωή, η
πραγματικά χαρτά, ο πραγματικός αγώνας.
Δεν δημιουργούμε ένα ακόμα σχολείο με υποχρεώσεις.
Καλλιεργούμε στις Ενορίες μας συντροφιές που ριζώνουν στη λατρεία της Εκκλησίας
μας και απλώνουν μία αγκαλιά σε κάθε νέο που αναζητά μία ουσιαστική πρόταση για
τη ζωή.
Η διακονία αυτή είναι έργο όλων των
ενηλίκων, η οποία δείχνει στην πραγματικότητα πόσο αγαπάμε τα παιδιά μας.
+ Αρχιεπίσκοπος ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου