Δευτέρα 3 Σεπτεμβρίου 2012

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΓ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ Ευαγγέλιο: Ματθ. 21, 33-42



ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΤΙΜΩΡΙΑ

            Η σημερινή παραβολή των κακών γεωργών προβάλλει κατά τον πιο εντυπωσιακό τρόπο την αγάπη του Θεού για τον κόσμο, που παρ’ όλες τις αμαρτωλές εκδηλώσεις του και μάλιστα τις εχθρικές προς τον Θεό, είναι έργο δικό  Του.
            Αν εξετάσουμε τη στάση του οικοδεσπότη της παραβολής με τα κριτήρια της ανθρώπινης λογικής, είναι ακατανόητη, ξεφεύγει από τα συνηθισμένα όρια της φροντίδας, αγγίζει το παράλογο, ή καλύτερα είναι πάνω από  τον ανθρώπινο λόγο, είναι αγάπη υπέρλογη.
            Ένας λογικά σκεπτόμενος άνθρωπος δεν θα έστελνε τον « υιόν του τον αγαπητόν» στους κακούς γεωργούς που σκότωσαν προηγουμένως τους δούλους τους, τους αποσταλμένους για να παραλάβουν τους καρπούς. Μ’ αυτή όμως την ενέργεια που υπερβαίνει κάθε ανθρώπινη λογική εξεικονίζεται και διατρανώνεται στην παραβολή μας η αγάπη του Θεού.
            Η αγάπη του Θεού δεν εμφανίζεται μόνο σαν συνεχές ενδιαφέρον για το λαό Του, αλλά και σαν τιμωρία για την κακή ηγεσία του. Στη συνέχεια της παραβολής λέγεται ότι οι κακοί γεωργοί θα τιμωρηθούν και ο αμπελώνας θα ανατεθεί σ’ άλλους γεωργούς, οι οποίοι θα αποδώσουν καρπούς στον κατάλληλο καιρό. Η βασιλεία του Θεού « αρθήσεται» από τον Ισραήλ « δοθήσεται έθνει ποιούντι τους καρπούς αυτής». Και το έθνος αυτό είναι ο νέος Ισραήλ, η Εκκλησία. Το παράδειγμα του παλαιού Ισραήλ δείχνει καθαρά ότι ο Θεός δεν δεσμεύεται με κανένα σχήμα μέσα στην ιστορία. Δείχνει την αγάπη Του και στέλνει τα αγαθά Του, αλλά και τιμωρεί αυτούς που με την σκληρόκαρδη στάση τους εμποδίζουν τους ανθρώπους να καρπωθούν αυτά τα αγαθά. Αυτά όλα αποτελούν προειδοποίηση και προς τη χριστιανική ηγεσία. Ο Θεός μπορεί σε κάθε στιγμή να καταργήσει και τους χριστιανούς γεωργούς και να ενεργήσει με διαφορετικό τρόπο μέσα στον αμπελώνα Του, από αγάπη για τους ανθρώπους.
            Το έργο της θείας αγάπης συνεχίζεται πέρα και πάνω από ανθρώπινα κριτήρια. Όποιοι αρνούνται να βοηθήσουν στο έργο Του ή και το εμποδίζουν, δεν θα το ματαιώσουν ποτέ. Απλώς προκαλούν την τιμωρό επέμβαση του Θεού, η οποία δεν βρίσκεται σε αντίθεση με την αγάπη Του. Απεναντίας απορρέει απ’ αυτή.

Δεν υπάρχουν σχόλια: