Σε κάποιο απ’ τα λιβάδια
της πατρίδας μου
ορθώνεται κατάλευκος
σταυρός
πιο πέρα εκκλησάκι
ζωγραφιά
σε καλεί με καλεί για
συντροφιά.
Οι θάλασσες, οι λίμνες, αχ
πατρίδα μου
τον κόπο των ψαράδων
καθρεφτίζουν
οι γλάροι, οι φουρτούνες,
τα πανιά
ο πίνακας που ξέρω απ’ τα
παλιά.
Το χρώμα του ουρανού σου,
αχ πατρίδα μου
η πιο όμορφη απόχρωση
γαλάζιου
ακόμα και μετά τις
συννεφιές
το τόξο θ’ απαλύνει τις
καρδιές.
Πατρίδα μου, Ελλάδα, σ’
αγαπώ πολύ
οι χάρες, οι ομορφιές σου,
με μαγεύουν
και ο Θεός σε έπλασε θαρρώ
το πιο όμορφο κομμάτι
αυτού του κόσμου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου