ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ Ευαγγέλιο : Μρκ. 1, 1-8

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΓΙΑ ΣΑΣ;

          Εν ολίγοις

          Ο Ρενάν μιλώντας για τον Χριστό έλεγε:

          Ο Ιησούς είναι το πιο μεγάλο θρησκευτικό πνεύμα σε ολόκληρη την ιστορία της ανθρωπότητας.

          Η ομορφιά του είναι αιώνια.

          Και της βασιλείας αυτού ουκ έσται τέλος.

          Ο Ιησούς είναι σε όλες του τις σχέσεις και εκδηλώσεις μοναδικός.

          Σ’ ολόκληρη την ιστορία δεν υπάρχει ούτε ένα πρόσωπο που να μπορούσε κανείς να το βάλει κοντά του.

          Χωρίς το χριστό είναι αδύνατο να καταλάβει κανείς την ιστορία της ανθρωπότητος.

          Τα λόγια αυτά είναι πράγματι εντυπωσιακά για το πρόσωπο του Ιησού Χριστού.

          Και σκεφθείτε, ότι δεν τα λέγει κάποιος πιστός επιστήμων, αλλά κάποιος που δεν πίστευε το Χριστό!

          Αλλά για να είναι κανείς σωστός χριστιανός δεν φθάνει να λέει μόνο ωραία λόγια για τον Χριστό. Δεν αρκεί να πιστεύει ότι ο Χριστός είναι η μεγαλύτερη προσωπικότητα του κόσμου.

          Το ερώτημα είναι: Τι είναι για μας ο Ιησούς Χριστός;

          Η σημερινή ευαγγελική διήγηση μας βοηθεί να κατανοήσουμε το ερώτημα αυτό και να πάρουμε την ανάλογη θέση.

          Ο άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος, αυτή η μεγάλη ασκητική φυσιογνωμία της Εκκλησίας, μέσα από τη λαύρα της ερήμου του Ιορδάνη κηρύττει ακατάπαυστα το ευαγγέλιο της σωτηρίας λέγοντας: « ετοιμάσατε την οδό Κυρίου, κάνετε ίσιους τους δρόμους των καρδιών σας. Έρχεται εκείνος ισχυρότερος από εμένα που δεν είμαι άξιος να λύσω τα λουριά των υποδημάτων του».  Ο Χριστός ο βασιλεύς της δόξης. « Ίδε ο Αμνός του Θεού ο αίρων την αμαρτία του κόσμου».

          Φοβερά τα λόγια αυτά και μοναδική μαρτυρία για τη θεότητα του Λόγου. Ο Θεός ήλθε, έγινε άνθρωπος. Αυτό είναι το κήρυγμα του. Η απορία είναι: τόσοι αιώνες πέρασαν από τότε που η Εκκλησία δανείζεται και κηρύττει αυτή την ομολογία. Κατά πόσο συνέβαλλε για να γίνει κτήμα του κόσμου η σωτήρια αυτή και αποκαλυπτική αλήθεια;

          Αν  ρωτούσαμε ένα σύγχρονο άνθρωπο: τι είναι ο Χριστός για σένα, εμένα τι θ’ απαντούσαμε άραγε;

          Το ερώτημα αυτό απασχόλησε και τον ίδιο τον Χριστό. Γνώριζε ότι η παρουσία του στον κόσμο ήταν σημείο αντιλεγόμενο και πέτρα σκανδάλου. Δεν είναι και τόσο εύκολο να δεχθεί κανείς τον Χριστό τον από Ναζαρέτ ως Υιό του Θεού,  ως τέλειο Θεό  και τέλειο άνθρωπο. Ως σπουδαίο και μοναδικό άνθρωπο ναι, όπως τον δέχονταν ο Ρενάν και οι άλλοι ορθολογιστές, αλλά και ως τέλειο Θεό, αυτό πήγαινε πολύ. Γι’ αυτό και ο Χριστός ρώτησε τους μαθητές του: «τίνα με λέγουν οι άνθρωποι είναι;» Ποιος νομίζουν οι άνθρωποι ότι είμαι εγώ ο υιός του ανθρώπου;». Και έλαβε ως  απάντηση αυτή που συνήθως δίνουν οι άνθρωποι. Άλλοι λένε ότι είσαι ο Ιωάννης, άλλοι ο Ηλίας ή κάποιος από τους προφήτες.

          Η απάντηση αυτή φανέρωνε τις ανθρώπινες προθέσεις. Αν ρίξουμε μια ματιά στην ιστορία θα μας πείσει για του λόγου το ασφαλές. Ας θυμηθούμε πόσο μελάνι έχει ξοδέψει ο ορθολογισμός για να απογυμνώσει το Χριστό από τη θεότητα του, για τον κάνει από Θεάνθρωπο σε άνθρωπο και να τον φέρει στα όρια του απλού ανθρωπίνου όντος. Ιδιαίτερα μάλιστα στην  Ευρώπη κυριαρχεί η αρειανική αντίληψη και ο Χριστός απογυμνώνεται από τη θεότητα του. Η θρησκεία του καθαρού λόγου και ο εγωκεντρισμός του ευρωπαίου ανθρώπου υπολογίζει το Χριστό σύμφωνα με τα μέτρα και τα κριτήρια του. Ο Χριστός αναγνωρίζεται ως μεγάλος άνθρωπος, κοινωνικός επαναστάτης, σπουδαία και ηθική προσωπικότητα, αλλά όχι ως Θεάνθρωπος. Το ίδιο έκαναν και οι αιρέσεις. Τον μετέβαλλαν σε «ψιλόν» μόνο άνθρωπο.

          Στο ερώτημα όμως αυτό δεν απαντά μόνο ο κοινός ανθρώπινος νους, αλλά υπάρχει και η φωνή της Εκκλησίας. Ο Πέτρος απαντά με βεβαιότητα στο ερώτημα του Χριστού: « Συ ει ο Χριστός, ο υιός του Θεού του ζώντος». Και ο ευαγγελιστής Ιωάννης: «τις έστιν ο ψεύστης ει μη ο αρνησάμενος ότι Ιησούς ουκ έστιν Χριστός; Ούτος έστιν ο αντίχριστος, ο αρνούμενος τον Πατέρα και τον υιόν».

          Αλλά και ο ίδιος ο Κύριος όταν ρωτήθηκε από τους άνομους κριτές του, εάν είναι ο Υιός του Θεού, απάντησε «εγώ είμι» και αυτοί διέρρηξαν τα ιμάτια τους γιατί το θεώρησαν ως βλασφημία.

          Αλλά και η Εκκλησία μας μέσα από τις Οικουμενικές Συνόδους διατύπωσε το δόγμα και την πίστη στο Χριστό, ότι είναι τέλειος Θεός   και τέλειος άνθρωπος- Θεάνθρωπος- που «γέγονεν άνθρωπος ιν’ ημάς εν εαυτώ θεοποιήσει». Έτσι η Εκκλησία σώζοντας την αλήθεια του χριστολογικού δόγματος σώζει και τις προϋποθέσεις της σωτηρίας μας. Ο ιστορικός Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός είναι το κέντρον της Αποκάλυψης του Θεού, η Ζωή του σύμπαντος κόσμου. Και αυτός ο χριστοκεντρισμός αποτελεί και εγγυάται στον άνθρωπο να γνωρίσει το μυστήριο του τριαδικού Θεού.

          Κατά συνέπεια μόνον η Εκκλησία έχει το δικαίωμα να μας πει  ποιος είναι ο Ιησούς Χριστός καθώς και οι Άγιοι, φίλοι του Θεού, μέσα από την προσωπική τους εμπειρία μπορούν να μιλήσουν για τον χριστό, γιατί αυτοί είναι Εκκλησία.

          Όποιος λοιπόν δεν αποδέχεται αυτή την πίστη της Εκκλησίας δεν έχει θέσει ούτε στην Εκκλησία, ούτε στη βασιλεία του Θεού.

          «Α γαρ μόνον Θεού έστιν ίδια, ταύτα αυτός επαγγέλλεται». (Άγ. Ι. Χρυσόστομος)

Καλή και ευλογημένη χρονιά

π. γ. στ.