-Γέροντα, όταν το παιδί φύγει από το
σπίτι, τί πρέπει να κάνουν οι γονείς;
-Να προσπαθήσουν να διατηρήσουν μια
επαφή μαζί του, ώστε, όταν συνέλθει, να μπορέσει να επιστρέψει στο σπίτι. Να
του μιλήσουν με το καλό, να το προβληματίσουν για να το βοηθήσουν. Αν το παιδί
ξενυχτάει, να του πει η μητέρα του: «Έλα εδώ, παιδάκι μου. Αν ήσουν εσύ στη
θέση μου και αργούσαν τα παιδιά σου να γυρίσουν το βράδυ στο σπίτι, θα
μπορούσες να μην ανησυχείς;»
Και η πιο σοβαρή πτώση των παιδιών δεν
πρέπει να φέρνει σε απογοήτευση τους γονείς, γιατί στην εποχή μας η αμαρτία
έγινε της μόδας. Να έχουν δε πάντοτε υπ’ όψη τους και το εξής: Τα παιδιά της
εποχής μας θα έχουν ελαφρυντικά για τις αταξίες που κάνουν. Το επτά διαγωγής
του σήμερα έχει την αξία του δέκα της δικής μας εποχής. Φυσικά οι γονείς θα
προσπαθούν να βοηθούν τα παιδιά τους, αλλά να μην ανησυχούν υπερβολικά. Τα
παιδιά θα βάλουν μυαλό αργότερα. Τώρα μπορεί να μην καταλαβαίνουν το καλό,
γιατί το μυαλό τους δεν ωρίμασε. Είναι θολό και δεν έχουν τη διαύγεια να
διακρίνουν τον κίνδυνο που διατρέχουν και την ανεπανόρθωτη ζημία που μπορούν να
πάθουν.
Καλό είναι οι γονείς να δείχνουν στο
παιδί ότι στενοχωριούνται για τις αταξίες που κάνει, αλλά να μη το πιέζουν και
να προσεύχονται. H προσευχή που γίνεται με πόνο φέρνει θετικά
αποτελέσματα. Αν πάλι το παιδί κάνει κάποιο σφάλμα πολύ σοβαρό, τότε οι γονείς
να επέμβουν με τρόπο. Αν δεν είναι σοβαρό, ας το παραβλέψουν λίγο, για να μην
ερεθίσουν τα παιδί και χειροτερέψουν την κατάστασή του, με αποτέλεσμα να
απομακρυνθεί από κοντά τους. Μόνο να προσεύχονται στον Χριστό και στην Παναγία
να τα προστατεύει.
Οσίου
Γέροντος Παισίου Αγιορείτου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου