Σε ευχαριστώ, Κύριέ μου...

γ

του ενορίτου μας Νικολάου Βοϊνέσκου

Σε ευχαριστώ Κύριέ μου, διότι για χάρη μου υπέμεινες τη φυλάκιση και την αγωνία της νυκτός μόνος. Έτσι επαλήθευσε ο προφητικός λόγος: «και υπέμεινα συλλυπούμενον και ουχ υπήρξε μοι και παρακαλούντας και ουχ εύρον» (ψαλμ.ξη΄ 68). Στήριζε Κύριέ μου όλους τους πονεμένους και βασανιζομένους ανθρώπους και ιδιαίτερα αυτούς που είναι μόνοι.

Σε ευχαριστώ Κύριέ μου, διότι για χάρη μου ωδηγήθης στον Πιλάτο και έπειτα στον Ηρώδη.

Σε ευχαριστώ Κύριέ μου, διότι για χάρη μου υπέμεινες την απαισιοτάτη συμπεριφορά του Ηρώδη και διάφορες ατιμίες.

Σε ευχαριστώ Κύριε μου, διότι για χάρη μου ωδηγήθης πάλι στον Πιλάτο. Σε ευχαριστώ που υπέμεινες την απαισιοτάτη συμπεριφορά του Πιλάτου, ο οποίος παρότι γνώριζε ότι είσαι αθώος Σε κατεδίκασε σε θάνατο και μάλιστα σε σταυρικό θάνατο.

Σε ευχαριστώ Κύριέ μου, διότι για χάρη μου τα πανάγια αυτιά Σου άκουσαν το: «Άρον, άρον σταύρωσον αυτόν»(Ιωαν. Ιθ΄15) από τον ευεργετημένο και αχάριστο λαό, που αντίθετα έπρεπε να κράζει: «Πιλάτε, άφησε ελεύθερο τον ευεργέτη μας».

Σε ευχαριστώ Κύριέ μου, διότι για χάρη μου υπέμεινες τη φοβερή αδικία να προτιμήσει ο λαός να ελευθερωθεί ο Βαραββάς ο εγκληματίας αντί Σου του Παναγίου. Φύλαξέ μας Κύριέ μου, ιδίως τους νέους και τις νέες να μην επηρεαζόμαστε και πέφτουμε θύματα των πνευματικών πλανεμένων βαραββάδων, αλλά να ακολουθούμε μόνο Εσένα.

Σε ευχαριστώ Κύριέ μου, διότι για χάρη μου υπέμεινες τη γύμνωση, τη φραγγέλωση, τον ακάνθινο στέφανο, την πορφυρά χλαίνα, τον κάλαμο, τους εμπτυσμούς, τους εμπαιγμούς, τους κολαφισμούς και τα ραπίσματα από τους στρατιώτες. Και όλα αυτά τα υπέμεινες με χαρούμενη υπακοή από αγάπη προς τον ουράνιο Πατέρα Σου και από αγάπη προς τους ανθρώπους. Τα υπέμεινες υπέρ ημών και αντί ημών. Δόξα τη ακαταλήπτω και ανεκφράστω αγάπη Σου, Κύριε δόξα Σοι. Η δε αγαπώσα καρδία Σου ελυπείτο για τη σκληροκαρδία των στρατιωτών. Συγχώρεσε και μένα και σώσον με από την σκληροκαρδία μου.

 Σε ευχαριστώ Κύριέ μου, διότι για χάρη μου υπέμεινες την ατιμία να σε παρουσιάσουν στο λαό με τον ακάνθινο στέφανο κι εκείνος να φωνάζει: «Σταύρωσον, σταύρωσον αυτόν». Και μετ’ ολίγον να σε παρουσιάσει ο Πιλάτος λέγωνˑ «Ίδε ο βασιλεύς υμών» και ο λαός να φωνάζει «Άρον, άρον σταύρωσον αυτόν» .

 Σε ευχαριστώ Κύριέ μου, διότι για χάρη μου μέσα στην κοσμοχαλασιά ωδηγήθης με βρισιές, βλασφημίες και χτυπήματα στον κρανίου τόπο και εκεί εσταυρώθης εν μέσω δύο ληστών, για να επαληθευθεί η προφητεία «και μετά ανόμων ελογίσθη» .

 Σε ευχαριστώ Κύριέ μου, διότι η αγαπώσα καρδία Σου κατά την πορεία στο Γολγοθά σπλαχνίστηκε τις γυναίκες που έκλαιγαν λέγοντας: «Μη κλαίτε για μένα, αλλά για τον εαυτό σας να κλαίτε. Διότι, αν στο υγρό ξύλο, σε Μένα δηλαδή που είμαι αθώος, έκαναν τόσα,  στο ξερό ξύλο δηλαδή σε σας που είστε ένοχες πολλών αμαρτιών, τι θα κάνουν;».

Σε ευχαριστώ Κύριέ μου, διότι για χάρη μου έγινες κατάρα, καθώς είναι γραμμένο: «επικατάρατος πας ο κρεμάμενος επί ξύλου». Και έγινες υπέρ ημών κατάρα για να μας σώσεις από την κατάρα του νόμου, διότι είναι γραμμένο «επικατάρατος πας ο μη ποιών τον νόμον» και «επικατάρατος πας ο ποιών τον νόμον ατελώς». Όμως έστειλες το Άγιο Πνεύμα και απέδειξες ότι είσαι ευλογημένος και η πηγή της ευλογίας. Δόξα Σοι ο Θεός.

Σε ευχαριστώ Κύριέ μου, διότι για χάρη μου το Πανάγιο Σώμα Σου προσηλώθη στο ατιμωτικό θανατηφόρο και καταραμένο ξύλο, το οποίο μετέβαλες σε τίμιο,  ευλογημένο, ζωηφόρο, θαυματουργό και σε όπλο κατά του διαβόλου.

Σε ευχαριστώ Κύριέ μου, διότι για χάρη μου τα Πανάγια μάτια Σου είδαν τα εξαγριωμένα πρόσωπα των σταυρωτών Σου. Τα Πανάγια αυτιά Σου άκουσαν τις βρισιές και τις βλασφημίες. Η Πανάγια Μύτη Σου μύρισε την απαίσια δυσοσμία του τόπου. Το Πανάγιο Στόμα Σου εγεύθη το όξος και τη χολή. Η Παναγία Καρδία Σου ελογχεύθη. Οι πόνοι ήσαν τόσο τρομεροί, επαληθεύοντας την προφητεία: «Η καρδία μου ως κηρός τηκόμενος εν τω μέσω της κοιλίας μου» (ψαλμ. Κα΄15).

Σε ευχαριστώ Κύριέ μου για τις ατιμίες που υπέμεινες για χάρη μου. Το βάρος των ατιμιών φανερώνει ο προφητικός λόγος: «εγώ ειμί σκώληξ και ουκ άνθρωπος» (ψαλμ. Κα΄7).

Σε ευχαριστώ Κύριέ μου για τους αποκρύφους εις ημάς πόνους, που υπέμεινες για χάρη μας, όπως λέει ο Άγιος Νικόδημος ο αγιορείτης.

Σε ευχαριστώ Κύριέ μου και για τους ψυχικούς πόνους που υπέμεινες για χάρη μας. Πονούσες για την Παναγία Σου Μητέρα, για τον ηγαπημένο μαθητή Σου, για τις  Μυροφόρες γυναίκες, για τους σταυρωτάς Σου και για όλους τους ανθρώπους. Μη γένοιτο, Κύριέ μου, να χαθεί κανείς άνθρωπος. Αλλά όλοι να σωθούμε με τη χάρι Σου , με τις πρεσβείες της Παναγίας Μητρός Σου, με τη χάρι του Τιμίου σου Σταυρού και του Παναγίου Σου τάφου, με την προστασία των φυλάκων αγγέλων και πασών των αγγελικών δυνάμεων, με τις πρεσβείες πάντων των αγίων Σου και με το δικό μας φτωχό αγώνα.

Είχες όμως και τρεις χαρές. Πρώτα-πρώτα για τη μακροθυμία, την ανεξικακία, τη συγχωρητικότητα, την πραότητα, την ειρήνη, την υπομονή και την ανδρεία της Παναγίας Σου Μητρός.

Είχες ακόμη χαρά για το θάρρος και την αγάπη του αγαπημένου μαθητή Ιωάννου.

 Είχες τέλος χαρά για την ανδρεία και την αφοσίωση των Μυροφόρων γυναικών.

Είχες Κύριέ μου και μια τέταρτη μεγάλη χαρά για τη μετάνοια και τη σωτηρία του εκ δεξιών ληστού. Αυτός ενώ στην αρχή σε βλαστημούσε, βλέποντας την αγία συμπεριφορά Σου, ήλεγξε τον άλλο ληστή λέγοντας: «ουδέ φοβή συ τον Θεόν, ότι εν τω αυτώ κρίματι ει; Και ημείς μεν δικαίως, άξια γαρ ων επράξαμεν απολαμβάνομεν. Ούτος δε ουδέν άτοπον έπραξε» (Λουκ. κγ΄40-41). Μετά από αυτά τα λόγια που φανερώνουν αληθινή μετάνοια και βαθιά ταπείνωση, δείχνοντας μεγαλειώδη πίστη και αγάπη στον Εσταυρωμένο Λυτρωτή προσέθεσε: «Μνήσθητί μου Κύριε, όταν έλθης εν τη βασιλεία Σου» (Λουκ. κγ΄42). Και Συ φιλάνθρωπε Κύριε τον βεβαίωσες: «Αμήν λέγω σοι, σήμερον μετ’ εμού έση εν τω παραδείσω». Δόξα Σοι, ο Θεός.

Αξίωσε και μας Κύριε τους αμαρτωλούς την ώρα του θανάτου να χωριστεί η αμαρτωλή ψυχή από το αμαρτωλό μας σώμα, με βαθειά συναίσθηση της αμαρτωλότητος μας και επίρριψη του εαυτού μας στο άπειρο έλεος Σου, λέγοντας: «Μνήσθητι μου Κύριε, όταν έλθεις εν τη βασιλεία Σου» και κάνοντας το σημείο του Σταυρού, ώστε προς δόξαν Σου προς δόξαν της Παναγίας Σου Μητρός να σωθούμε και να είμαστε αιώνια κοντά Σου. Αυτό το σωτήριο δώρο σε παρακαλώ να χαρίσεις σε όλους τους ανθρώπους.

Και η απάντησή Σου σ’ αυτήν την ασύλληπτη κακουργία; Συ Κύριέ μου έπλασες τον Αδάμ και την Εύα κατ’ εικόνα και καθ΄ ομοίωσιν ιδική Σου. Εκείνοι παρέβησαν την εντολή Σου και έρριψαν την ευθύνη σε Σένα. Συ και μετά την πτώση τους χάριζες αμέτρητες ευλογίες, εκείνοι και οι απόγονοί τους απεμακρύνοντο διαρκώς από Σένα, ειδωλολατρούσαν και σαρκολατρούσαν παροργίζοντάς Σε. Συ διάλεξες τον Αβραάμ, τον ευλόγησες και έβγαλες από αυτόν τον Ισραηλιτικό λαό. Τους έστειλες προφήτες και έδωσες το νόμο Σου, ανέδειξες πολλούς αγίους, άνδρας και γυναίκας. Όμως ο σκληροτράχηλος λαός πολλάκις ειδωλολατρούσε και σαρκολατρούσε. Κακομεταχειριζόταν τους προφήτες και απεσταλμένους Σου, τους βασάνιζε και τους θανάτωνε με φρικτούς τρόπους. Τέλος, ήρθες Συ ο Πανάγιος Υιός του Θεού, έγινες άνθρωπος για χάρη μας, δίδαξες, θαυματούργησες, γέμισες με άπειρες και τρισμέγιστες ευεργεσίες τη Γαλιλαία και την Ιουδαία και ο αχάριστος λαός για ευχαριστώ Σε κάρφωσε πάνω στο Σταυρό. Και Συ Πανάγαθε, Μακρόθυμε και Ανεξίκακε Κύριε, τι είπες; «Πάτερ, άφες αυτοίς, ου γαρ οίδασι τι ποιούσι» (Λουκ. Κγ΄34). 

Δόξα τη Εσταυρωμένη αγάπη Σου, κύριε δόξα Σοι.