«Τις
αποκυλίσει ημίν τον λίθον του μνημείου;»
Το πρόβλημα τούτο είχον να
αντιμετωπίσουν αι μυροφόροι. Τας απησχόλει, αλλά δεν ανέκοψε την μετάβασίν των
εις το μνημείον του Διδασκάλου, δια να επιτελέσουν το μυροφόρον έργον των.
Συμβαίνει εν τούτοις να θάπτωνται όχι
σπανίως και να καλύπτονται από τον βαρύν λίθον της απογοητεύσεως τα υψηλά
ιδανικά και αι κατά Χριστόν διαθέσεις και θλίψεις και κίνητρα πολλών ανθρώπων,
κατ’ αρχήν χριστιανών. Και «τις αποκυλίση τον λίθον» και την ταφόπετραν, ίνα μη
τα επικαθήσαντα εις την ψυχήν-και την καρδίαν και την συνείδησιν- προσχώματα
καλύψουν και αφανίσουν τον ζήλον και την προς τα άνω έλξιν του χριστιανού;
Τίς άλλος, ει μη ο Κύριος, ο αναστάς
εκ νεκρών και δια της θείας Αυτού δυνάμεως αποκυλίσας τον λίθον εκ της θύρας
του μνημείου; Εφ’ όσον όμως δεν θα ανακοπή εξ ορθολογιστικής σκέψεως η
χριστιανική μας διάθεσις και δραστηριοποίησις.
Των μυροφόρων δεν ανεκόπη η πορεία
προς το μνημείον εκ των δυσκολιών και των κινδύνων που ηδύναντο να διατρέξουν,
και εκ του προβλήματος «τις αποκυλίσει ημίν τον λίθον;». Έπραξαν ό, τι
ηδύναντο, με θάρρος και αποφασιστικότητα, και με πολλήν αγάπην προς τον Κύριον,
και με αφοσίωσιν εις το προς Αυτόν καθήκον.
Και ιδού, δεν επρόφθασαν να ευρεθούν
κάν προ του προβλήματος. «Και αναβλέψασαι θεωρούσιν ότι αποκεκύλισται ο λίθος».
Πράττοντες όθεν το εφ’ ημίν, με πίστιν
και ενθουσιασμόν και εμμονήν εις το εκάστοτε χριστιανικόν καθήκον και χρέος, θα
βλέπωμεν προπορευόμενον τον Κύριον και δίδοντα θαυμαστάς και αισίας λύσεις. Το
θαύμα και η συμπαράστασις του αγγέλου θα αποκυλίσει τον λίθον-θα άρη τας
παρεμβαλλομένας δυσκολίας και αντιξοότητας- «ίνα η υπερβολή της δυνάμεως η του
Θεού και μη εξ ημών» (Β΄ Κορ. 4,7). Παραδείγματα, εκ του ατομικού,
οικογενειακού και κοινωνικού βίου, δύνανται να αναφερθούν πολλά….
Με τοιαύτας σκέψεις και τοιαύτην
χριστιανικήν κατανόησιν οφείλομεν να δεχώμεθα ό, τι η πίστις προς τον αναστάντα
μας υποδεικνύει ως καθήκον και ως φρόνημα και πεποίθησιν. Ο εκ του τάφου
Αναστάς Κύριος αναμένει και παρ’ ημών το μύρον το εύοσμον της αφοσιώσεως και
τελείας και ανυποχωρήτου αγάπης μας προς Αυτόν.
π. Πατρών κυρού ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ
ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ
ΑΓ. ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ
(του
εκ των Μυροφόρων)
Ήχος
δ΄ Κανόνα πίστεως
Χριστόν τον Κύριον εν νυκτί επεσκέψατο
Αναγέννησιν άνωθεν εκδιδαχθείς
εμαθήτευσεν
Ως κεκρυμμένος απόστολος.
Ευθαρσώς διεφώνει προς φαρισαίους και
γραμματείς,
Τον Σωτήρα διώκοντας
Όν νεκρών καθείλεν εκ του Σταυρού,
Μύρα τη ταφή ενεγκών,
Νικόδημος ο ένθεος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου