Ο Χριστός έρχεται ως Νυμφίος γιατί θέλει την νύμφη, την Εκκλησία
και την ψυχή του καθενός μας. Γι’ αυτή ήλθε ο Χριστός στη γη, για να ενωθεί
μαζί της, αλλά για να γίνει η ένωση αυτή θέλει την νύμφη- ψυχή με καθαρή στολή,
με ένδυμα γάμου. Εδώ στη γη γίνονται οι αρραβώνες, στον ουρανό θα
επακολουθήσουν οι γάμοι.
Ο Χριστός έρχεται
προς το πάθος που θεληματικά αποδέχθηκε. Έρχεται με μια αδημονία, γιατί επιζητεί
μ’ αυτό το Πάθος να νυμφευθεί την ανθρωπότητα. Αυτός, όμως ο γάμος θα του είναι
οδυνηρός, γιατί θα καταδεχθεί να φθάσει στην έσχατη ταπείνωση από αγάπη προς τη
Νύμφη Του, προς όλους εμάς.
Με την οδύνη Του θα
εξαλείψει το θανατηφόρο , θνησιγενές και
θανατόμορφο φαρμάκι της παράνομης ηδονής του Αδάμ-και των εξ Αδάμ- και
θα μας χαρίσει την αναφαίρετη πνευματική ηδονή της ενώσεως μαζί Του, που είναι
το αρχαίο κάλλος, των εφετών η ακρότητα.
Με το εράσμιο κάλλος
Του ελκύει την ψυχή μας για να Τον ακολουθήσουμε προς το πάνσεπτο Πάθος Του και
να ψάλλουμε νέους ερώτων ύμνους και να
μην Τον προδώσουμε σαν την κατάκριτη συναγωγή και τον Ιούδα.
Η πορεία από τον
Σταυρό ως το μνημείο το κενό είναι η πιο δυνατή και η πιο όμορφη πορεία μέσα
στη δημιουργία. Πρόκειται για μια
θεανθρώπινη πορεία. Είναι η πορεία μας. Ας την βαδίσουμε με πάθος.
Γ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου