Η χαρά του Μεγάλου Σαββάτου

Το χαρμόσυνο μήνυμα του Μεγάλου Σαββάτου το διαγραφίζει το Πανάγιον Πνεύμα δια του υμνωδού, όπως θα έλεγε ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, στον κανόνα του Μ. Σαββάτου: “ Δια  θανάτου το θνητόν, δια ταφής το φθαρτόν μεταβάλλεις. Αφθαρτίζεις γαρ θεοπρεπέστατα, αποθανατίζων το πρόσλημμα. Η γαρ σαρξ σου διαφθοράν ουκ είδε, ουδέ η ψυχή σου εις Άδου ξενοπρεπώς εγκαταλέλειπται” (Ωδή ε΄).

          Ο θάνατος κατάπιε το θνητό σώμα του Κυρίου και η ψυχή Του κατέβηκε, όπως όλων ως τότε των νεκρών, στον Άδη, αλλά σαν ενωμένα με τη θεία φύση Του έκαναν να εξαφανισθεί το σκοτάδι του αιώνιου θανάτου, η φθορά της ισχυροποιημένης αμαρτίας και το θράσος του παγγέλαστου πονηρού.

           Το χαρμόσυνο μήνυμα της ταφής του Κυρίου, χαρμόσυνο και ζωηρό, φανερώνει τις μεταμορφωμένες πτυχές της αναστημένης ζωής του χριστιανού. Σ’ αυτές τις διαστάσεις, που προεκτείνονται σε αιώνια ζωή, οφείλει να κινείται και η δική μας βιοτή. Τις εμπεριέχει μια λειτουργική δέηση προς τον Θεό:

          “ Ο Θεός ο μέγας και αινετός, ο τω ζωοποιώ του Χριστού σου θανάτω εις αφθαρσίαν ημάς εκ φθοράς μεταστήσας, συ πάσας ημών τας αισθήσεις της εμπαθούς νεκρώσεως ελευθέρωσον, αγαθόν ταύταις ηγεμόνα τον ένδοθεν λογισμόν επιστήσας. Και οφθαλμός μεν απέστω παντός πονηρού βλέμματος, ακοή δε λόγοις αργοίς ανεπίβατος, η δε γλώσσα καθαρευέτω ρημάτων απρεπών.....τας χείρας ημών ποίησον, των μεν φαύλων απέχεσθαι πράξεων, ενεργείν δε μόνα τα σοι ευάρεστα, πάντα ημών τα μέλη και την διάνοιαν τη ση κατασφαλιζόμενος Χάριτι”.

          “Δόξα, Κύριε, τω Σταυρώ Σου και τη Αναστάσει Σου

          Γ.