Το Πάσχα Χάριτος και μέλλοντος αιώνος

 

Το Πάσχα της θεία Χάριτος είναι η Ανάσταση του Χριστού, δια της οποίας γίνεται διάβαση “εκ του θανάτου προς ζωήν και εκ γης προς ουρανον”. Ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος θα πει: “ Ω Πάσχα το μέγα και ιερόν και παντός του κόσμου καθάρσιον”. Χωρίς την μέθεξη του Χριστού και την κοινωνία μαζί Του υπάρχει νέκρωση και δουλεία. Κατά τον άγιο Γρηγόριο τον Σιναϊτη, “ο μη ορών και ακούων και αισθανόμενος πνευματικώς νεκρός έστιν”. Επομένως, το Πάσχα είναι η έλευση του Χριστού μέσα στην καθαρή καρδιά του ανθρώπου. Ο άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής θα πει πολύ χαρακτηριστικά: “Πάσχα η επί τον ανθρώπινον νουν έλευσις του Λόγου”. Πραγματικά, ο άνθρωπος όταν λαμβάνει  τον Χριστό, ζει πνευματικά και ο Χριστός γίνεται η ζωή του, η ψυχή της ψυχής του. “Ψυχή τις δευτέρα τοις ανθρώποις η ανάστασις”.

          Το Πάσχα του μέλλοντος αιώνος είναι “τελεώτερον και καθαρώτερον”. Ο Χριστός, όταν τελούσε το Πάσχα λίγο πριν από το Πάθος Του, και μάλιστα όταν τελείωσε τον ,Μυστικό Δείπνο, είπε: “Ου μη πίω απ’ άρτι εκ τούτου του γεννήματος της αμπέλου έως της ημέρας εκείνης, όταν αυτό πίνω μεθ’ υμών καινόν εν τη βασιλεία του πατρός μου”. Σαφώς εδώ γίνεται λόγος για το Πάσχα της παρούσης ζωής είναι πρόγευση, αλλά και παραπέμπει στο Πάσχα του μέλλοντος αιώνος. Τότε οι άγιοι θα έχουν μεγαλύτερη κοινωνία με τον Χριστό, αφού ο Λόγος θα αποκαλύψει και θα διδάξει “α νυν μετρίως παρέδειξε”.

          “ ΕΚΚΛ. ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ”, τ. 309