Στις
μέρες μας, που η θλίψη, ο πόνος και η σύγχυση από τον αδελφοκτόνο πόλεμο της
Ρωσίας κατά της Ουκρανίας κατακλύζουν τη σκέψη και την ψυχή μας, ίσως φανεί
παράξενο να αναφερόμαστε στην αγάπη. Ο επιθετικός πόλεμος αποτελεί την
τραγικότερη και σκληρότερη προβολή και άρνησή της. Στις οδυνηρές, όμως, αυτές
συνθήκες είναι φυσικό η προσοχή μας,
αναζητώντας διέξοδο, να στρέφεται προς τις θεμελιώδεις αξίες της πίστεώς μας.
Συγχρόνως με την καταδίκη των
εγκλημάτων, επείγει γενικότερα να ενισχυθεί η πάντα νουν υπερέχουσα δύναμη της
αγάπης μέσα μας και γύρω μας. Μόνο αυτή τελικά μπορεί να νικήσει την αλαζονική
δύναμη της εξουσίας και να εξασφαλίσει τον δεσμό μας με τον Θεό της ειρήνης και
της καταλλαγής.
“Ο ουν κτησάμενος την αγάπην αυτόν τον
Θεόν εκτήσατο, επειδή ο Θεός αγάπη εστίν”. Ο άνθρωπος, λοιπόν, που απέκτησε την
αγάπη, απέκτησε τον ίδιο τον Θεό, διότι ο Θεός είναι αγάπη”. (Μαξίμου του
Ομολογητού, κεφ. Περί αγάπης).
Συχνά διατυπώνεται η ευχή να είμαστε
στη σωστή πλευρά της ιστορίας, Η αναστάσιμη ευχή παρακινεί να είμαστε πάντοτε
στην πλευρά της αγάπης, όπως την αποκάλυψε με τη διδασκαλία, τη ζωή, τη θυσία
και την Ανάστασή Του ο Χριστός. Η αγάπη είναι το αντίδοτο κατά του
εγωκεντρισμού, εθνικού, φυλετικού, θρησκευτικού, που δηλητηριάζει την ειρηνική
συνύπαρξη ανθρώπων και λαών.
Η αγάπη εκφράζεται ως μυστική κίνηση
του Θεού προς τον άνθρωπο και του ανθρώπου προ τον Θεό και τους άλλους
ανθρώπους. Κρατάει σε συνοχή όλα τα λογικά όντα, είναι η ακατάλυτη ενέργεια
του Θεού.
Η σταυροαναστάσιμη ελπίδα ότι η αγάπη τελικά θα νικήσει ας παρηγορεί και γαληνεύει την ψυχή μας.
Αρχιεπισκόπου Αλβανίας ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου