Σάββατο 30 Δεκεμβρίου 2023

Επιστολή σε έναν κατάδικο από τον Άγιο Νικόλαο Βελιμίροβιτς

 


Το βιβλίο «Δρόμος δίχως Θεό δεν αντέχεται…» περιλαμβάνει επιστολές του αγίου Νικολάου Βελιμίριβιτς προς ανθρώπους που του θέτουν τους προβληματισμούς  τους. Μεταξύ αυτών βρίσκεται κι’ ένας κατάδικος, ο Π. Γ. , ο ποίος παραπονιέται για την αδικία των ανθρώπων, υποστηρίζοντας ότι καταδικάστηκε άδικα για έναν φόνο που δεν έπραξε ποτέ.

          Η απάντηση του Αγίου είναι πολύ σημαντική, όχι μόνο γιατί βοηθά τους φυλακισμένους να φιλοσοφήσουν την κατάστασή τους, αλλά και κάθε άνθρωπο να εμβαθύνει στις αδικίες που του συμβαίνουν που μόνο τυχαίες δεν είναι.

          Ο Άγιος Νικόλαος επισημαίνει στον κατάδικο Π. Γ. πως ακόμη κι αν όντως έχει καταδικαστεί άδικα για το συγκεκριμένο έγκλημα, έχει φταίξει σε πολλά άλλα αφού: «Μετά από το πρώτο σου γράμμα, σε παρακάλεσα να μου εξομολογηθείς όλη σου την ζωή. Διαβάζοντας την εξομολόγησή του ο Άγιος διαπιστώνει πως τελικά του άξιζε να φυλακιστεί καθώς «ο τα πάντα ορών Δικαστής είδε τα υπόλοιπα εγκλήματα σου σε όλη σου τη ζωή, αλλά κατά το έλεός Του τα έκρυψε από τους ανθρώπινους μάρτυρες, περιμένοντας τη μετάνοιά σου. Όμως εσύ [….] συνεχίζεις μυστικά να πράττεις το κακό […. ]. Μόνο λόγω της βιαιότητάς σου απέναντι στη γυναίκα σου άξιζες φυλακή. Εκείνη δεν σε μήνυσε στον γήινο δικαστή. Αλλά οι κραυγές της ακούστηκαν απ’ τον αιώνιο Δικαστή»

          Όσοι έχουν εμπειρία με ανθρώπους που εκτίουν, ή έχουν εκτίσει, την ποινή τους σε κάποιο σωφρονιστικό κατάστημα διαπιστώνουν πως πολύ λίγοι αναλαμβάνουν την ευθύνη των πράξεών τους και ακόμη λιγότεροι φιλοσοφούν μέσα στη φυλακή ώστε να αλλάξουν ζωή.

          Ο Άγιος μέσα από την επιστολή του στον κατάδικο Π. Γ. μας παρακινεί να προβληματιζόμαστε ακόμη και όταν μας κατηγορούν άδικα. Μπορεί να μη φταίμε στο συγκεκριμένο που μας προσάπτουν αλλά σίγουρα, άλλος λίγο άλλος πολύ, έχουμε φταίξει για άλλα πολλά. Αντί να διαμαρτυρόμαστε και να…. κάνουμε φασαρία είναι τελικά πολύ πιο χρήσιμο  να αλλάξουμε ζωή! Μακάρι, με τις πρεσβείες του αγίου Νικολάου, να τα καταφέρουμε.

          «ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΩΝ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΩΝ»,τ. 24

Δεν υπάρχουν σχόλια: