«δια τούτου- Χριστού- υμίν
άφεσις αμαρτιών» (Πραξ. 13,38)
Η κατάσταση της αμαρτίας έχει πάντοτε θλιβερά αποτελέσματα
που δηλητηριάζουν ολόκληρη τη ζωή του
ανθρώπου. Η αμαρτία χωρίζει τον άνθρωπο από το Θεό ο Οποίος είναι η χαρά της
ζωής. Επίσης χωρίζει και τους ανθρώπους μεταξύ τους και δημιουργεί διαιρέσεις
και συγκρούσεις, πολέμους και εγκλήματα.
Έχει τόση έκταση η αμαρτία και τόση δύναμη στις ψυχές των
ανθρώπων, σε σημείο που να νομίζει κανείς, ότι όλη η ανθρωπότητα είναι οριστικά
καταδικασμένη στην απώλεια και την καταστροφή.
Δεν είναι όμως έτσι τα πράγματα. Υπάρχει μία χαρμόσυνη
είδηση που ευαγγελίζεται τη σωτηρία και τη θεραπεία του κακού. Ο Χριστός
κηρύττει σ’ όλους τους ανθρώπους, ακόμη και στους πιο αμαρτωλούς την άφεση των
αμαρτιών. Αυτός είναι ο ελευθερωτής του
ανθρώπου από τη φθορά και την αμαρτία. Στο όνομά Του δίδεται η συγχώρηση σ’
όσους Τον αναγνωρίζουν, Τον πιστεύουν και επιχειρούν το ξεκίνημα μιας νέας
ζωής.
Συνεπώς για τον καθένα που μετανοεί είναι ασφαλής η υπόθεση
της σωτηρίας, με μόνη προϋπόθεση την αποδοχή του Ιησού Χριστού ως του μοναδικού
Λυτρωτή του ανθρώπου.
Πηγή: Δ. Γ. Παναγιωτόπουλου, « Από την πηγή της Αλήθειας», εκδ.Σωτήρ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου