«Μη καυχάσθαι και μη λαλείτε υψηλά.
Μη εξελθέτω μεγαλορρημοσύνη εκ του στόματος υμών»
Το να
καυχάται κανείς για πράγματα που δεν έχει ή είναι ξένα, είναι βέβαια μία τρελά.
Αλλά την τρέλα αυτή την παρουσιάζουν όλοι όσοι καυχώνται, όσοι θαυμάζουν τον
εαυτό τους, τα προτερήματά τους και τα έργα τους. Συμβαίνει όμως συχνά, ώστε οι
άνθρωποι αυτοί να μην εννοούν την πραγματική τους αξία. Και τους βλέπεις να
εξογκώνουν τα προσόντα τους και τα έργα τους και να καυχώνται για φανταστικά κατορθώματα,
για προτερήματα που δεν υπάρχουν στην πραγματικότητα.
Καυχώνται
για όσα έπραξαν και για όσα δεν έκαναν, διηγούνται θριάμβους και επιτυχίες και
επιδιώκουν να προσελκύσουν τον θαυμασμό και τον έπαινο των ανθρώπων.
Η καύχηση
αυτή είναι ανοησία και τρέλα. Αλλά και αν έχεις, άνθρωπέ μου, σπάνια
προτερήματα, κι αν κατορθώσεις μεγάλα και θαυμαστά, η δόξα ανήκει στο Θεό.
Διότι Αυτός μοιράζει τα διάφορα τάλαντα και Αυτός δίνει τις ευκαιρίες και τα
μέσα για τη σωστή χρήση τους. Όχι λοιπόν
καύχηση, αλλά ευχαριστία αρμόζει προς τον ευεργέτη Θεό, που είναι ο δοτήρας
όλων των αγαθών.
Πηγή: Δ. Γ. Παναγιωτόπουλος, «Από την
Πηγή της Αλήθειας»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου