«Ούτος έστιν ο Θεός ημών εις τον
αιώνα….αυτός ποιμανεί ημάς…»
Ο
άνθρωπος είχε πλάσει πολλούς Θεούς και
προσκυνούσε πολλά είδωλα την προχριστιανική εποχή, δηλ. προσκυνούσε και λάτρευε
ανύπαρκτες θεότητες. Αλλ’ ο Θεός ο αληθινός, ο μόνος και ένας Θεός, φανερώθηκε
πρώτα στον Ιουδαϊκό λαό και μετά δια του Υιού Του-του Κυρίου ημών Ιησού
Χριστού-σε ολόκληρο τον κόσμο.
Είναι
ο αιώνιος και άπειρος Θεός, του οποίου η δόξα και η μεγαλοπρέπεια δεν πρόκειται
ποτέ να καταργηθεί. Αυτός είναι ο προστάτης και ο κηδεμόνας μας. Διότι δεν
στέκει σε απόσταση, αλλά συγκαταβαίνει προς σε μας με αγάπη. Όπως ο ποιμένας
οδηγεί τα πρόβατά του στη βοσκή, κατά παρόμοιο τρόπο και ο Θεός γίνεται οδηγός
μας και παιδαγωγός μας.
Φροντίζει
για τις ανάγκες μας, ιδιαίτερα για την πνευματική μας τροφοδοσία. Ζητεί να μας
οδηγήσει στην επιτυχία του προορισμού μας. Και αν εμείς Τον λησμονούμε ή τον
αγνοούμε, Εκείνος δεν μας εγκαταλείπει
και δεν μας λησμονεί.
Αυτό μόνο αγάπη και ευγνωμοσύνη μπορεί να μας
εμπνεύσει.
Δ. Γ. Παναγιωτόπουλου, «Από την πηγή της
Αλήθειας»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου