Καθημερινά σήματα πορείας

          «Ελπισάτωσαν επί σοι οι γινώσκοντες το όνομα σου Κύριε...»

          Πολλές φορές έρχονται στη ζωή μας περιστάσεις και έχει κανείς την αίσθηση ότι ακόμη και οι ευσεβείς αγνοούνται από το Θεό. Παρατηρούμε, ότι οι πιστοί στη πορεία του επίγειου βίου τους αδικούνται, υποφέρουν, αρρωσταίνουν βαριά, καταπιέζονται. Και από το άλλο μέρος έχουμε  τις  ειρωνείες των ασεβών, οι οποίοι με προκλητικό τρόπο λένε: Πού βρίσκεται ο Θεός σας για να σας προστατεύσει;

       Κάνουν όμως ένα μεγάλο λάθος, γιατί αν οι ευσεβείς εύρισκαν αμέσως, αυτόματα την ιδιαίτερη προστασία και εύνοια του Θεού, δηλ. αν όλα πήγαιναν καλά γι’ αυτούς, δεν θα είχε και μεγάλη αξία η πίστη των πιστών και ευσεβών ανθρώπων.

         Ο Θεός επιτρέπει να θλίβονται οι δικοί του άνθρωποι, να υποφέρουν, να δοκιμάζονται. Διότι η δοκιμασία αυτή είναι γι’ αυτούς τίτλος τιμής, ένα μέσο καταρτισμού για την  καλλιέργεια της αρετής, και ένα διδακτικό παράδειγμα για τους άλλους.

          Ο Θεός όμως δεν θ’ αργήσει να παρέμβει για να βοηθήσει και να σώσει τους ευσεβείς. Μάλιστα την ώρα που μας επισκιάζει η απελπισία και όλα γύρω σκοτεινιάζουν, τότε απλώνεται το προστατευτικό και παντοδύναμο χέρι του Θεού, για να προφυλάξει, να προστατέψει και να μας απαλλάξει από το αδιέξοδο στο οποίο έχουμε περιέλθει, διότι «ουκ εγκατέλειπες τους εκζητούντας σε, Κύριε».

          Γ.