ΚΥΡΙΑΚΗ Ι΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ Ευαγγέλιο: 17, 14-23

Η ΧΑΡΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ

          Εν ολίγοις

          Όσοι έχουν παιδιά μπορούν να καταλάβουν τον πόνο εκείνου του πατέρα που πλησίασε το Χριστό για να τον παρακαλέσει για τη θεραπεία του άρρωστου παιδιού του. Ο δυστυχισμένος πατέρας γονυκλινής παρακαλεί τον Χριστό για το παιδί του. «Κύριε, ελέησόν μου τον υιόν, ότι σεληνιάζεται και κακώς πάσχει. Πολλάκις γαρ πίπτει εις το πυρ και πολλάκις εις το ύδωρ». Βλέπουμε ότι περιγράφει με μελανά χρώματα την κατάσταση του παιδιού του την οποία πολύ συχνά έβλεπε μπροστά στα μάτια του. Μια τέτοια εικόνα είναι μαχαίρι και σπαραγμός στις καρδιές των γονέων. Καταλαβαίνουμε λοιπόν με πόσο ενδιαφέρον και ελπίδα ο πατέρας εκείνος έφερε το άρρωστο παιδί του στον Ιησού Χριστό και με τι πόνο και τόνο ψυχής είπε εκείνα τα λόγια. Το παράδειγμα αυτού του πατέρα μας δίνει αφορμή να πούμε λίγα λόγια για τους γονείς και τα παιδιά τους.

          Αποτελεί μεγάλη τιμή και ευλογία το ότι ο άνθρωπος έγινε συνδημιουργός του Θεού στο μεγάλο έργο της διαιωνίσεως του ανθρωπίνου γένους. Κανένα από τα έργα του ανθρώπου δεν μπορεί να παραβληθεί σε ιερότητα και σπουδαιότητα με τη γέννηση των παιδιών. Η «έννομος συζυγία και η εξ αυτής παιδοποιία» είναι όχι μόνο θείο θέλημα, αλλά τιμή ευλογία του Θεού στον άνθρωπο. Λέγεται ότι, όταν ο Ωριγένης ήταν νήπιο στην κούνια, ο πατέρας του Λεωνίδας πήγαινε κρυφά, όταν κοιμόταν, και το φιλούσε στο στήθος. Ένοιωθε ότι έβλεπε σ’ εκείνο το νήπιο την παρουσία του Θεού στο σπίτι του.

          Πράγματι τα παιδιά είναι ευλογία και η παρουσία του Θεού στην οικογένεια. Ο κόπος γι’ αυτά αποτελεί πηγή χαράς για τους γονείς. Η μητέρα όταν έρθει η ώρα να γεννήσει έχει λύπη. Όταν όμως γεννήσει «ουκέτι μνημονεύει της θλίψεως δια την χαράν ότι εγεννήθη άνθρωπος εις τον κόσμον». Η μητέρα κρατά το νήπιο στους κόλπους της, το θηλάζει και σκέπτεται, ότι κάποια μέρα μπορεί να πει κάποιος «μακαρία η κοιλία η βαστάσασά σε και μαστοί ους εθήλασας». Οπότε τα παιδιά δεν είναι μόνο η χαρά των γονέων, αλλά και η προσδοκία των. Για τα παιδιά τους οι γονείς κάνουν όνειρα και αναπαύονται στα παιδιά τους, ότι στο μέλλον θα βρουν κατανόηση και γιατί όχι και περίθαλψη;

          Αλλά τα παιδιά, για τους γονείς δεν είναι μόνο χαρά και προσδοκία, είναι και ευθύνη και χρέος των γονέων απέναντι σ’ αυτά. Δεν φτάνει οι γονείς να τα φέρουν οι στον κόσμο, πρέπει και να τα αναθρέψουν οι χριστιανοί γονείς τα τέκνα τους «εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου». Οι γονείς είναι πρώτα οι φυσικοί προστάτες της σωματικής υγείας των παιδιών τους. Έχουν χρέος να  φροντίσουν για τη σωματική υγεία των παιδιών τους και πριν να τα γεννήσουν,  και όταν θα τα φέρουν στον κόσμο. Η τροφή και η ενδυμασία και η σωματική περίθαλψης των παιδιών είναι ένα ιερό καθήκον των γονέων.

          Περισσότερο όμως από την ζωή είναι η ψυχή του παιδιού και έχει ανάγκη προστασίας. Είναι η φροντίδα για την ανατροφή του παιδιού. Η ανατροφή των παιδιών  είναι το δύσκολο και μεγάλο έργο. Ο άγ. Γρηγ. ο Θεολόγος την ονομάζει τέχνη τεχνών και επιστήμη επιστημών. Είναι η ανατροφή των τέκτων και αυτό είναι καθήκον των γονέων.

          ΟΙ γονείς έχουν χρέος να φροντίσουν για την γραμματική και επαγγελματική μόρφωση των παιδιών τους, αλλά πριν απ’  αυτά και μαζί μ’  αυτά να τα αναθρέψουν μέσα στο σπιτικό περιβάλλον  με το λόγο και το φωτεινό παράδειγμά τους. Ιδιαίτερα μάλιστα η μητέρα έχει το μεγάλο προνόμιο και το καθήκον μαζί με το γάλα της να ποτίσει το παιδί της με τη ευσέβεια και τον φόβο του Θεού. Έχουμε πολλά παραδείγματα σπουδαίων και  μεγάλων ανδρών  και αγίων της Εκκλησίας που ό, τι έγιναν το οφείλουν στη σπουδαία μητέρα τους. και στην χριστιανική ανατροφή της οικογένειας τους.

          Το παράδειγμα του πατέρα που έφερε το άρρωστο παιδί του στο Χριστό δεν μας διδάσκει μόνο για την παρουσία των παιδιών στην οικογένεια και τις υποχρεώσεις των γονέων προς τα παιδιά. Μας διδάσκει επί πλέον και ποιο δρόμο  πρέπει ν’ ακολουθήσουμε για την ανατροφή των παιδιών μας. Κι ακόμη σε ποιον πρέπει  να καταφύγουμε για να ζητήσουμε βοήθεια στο μεγάλο αυτό έργο μας.

          Και όταν είναι γερά τα παιδιά και όταν είν αι άρρωστα-και δυστυχώς σήμερα  είναι πολλά ψυχικά άρρωστα- εκείνος στον οποίο πρέπει να καταφύγουν είναι ο Ιησούς Χριστός. Κάθε γονέας μέσα στους τόσους  ηθικούς κινδύνους που διατρέχουν τα παιδιά τους σήμερα, εκείνο που πρέπει  να κάνει είναι να ζητήσει την προστασία και τη σκέπη του Θεού κοντά στον Χριστό με τα  ίδια εκείνα λόγια: « Κύριε, ελέησον μου τον υιόν».

          Καλή Κυριακή

          π. γ. στ.