Η ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ

Ο Χριστός  εξεδήλωσε ιδιαίτερη αγάπη και ενδιαφέρον προς τα παιδιά. Την αθωότητά τους έθεσε ως μέτρο κρίσεως της αθωότητας των μεγάλων. Με το μέτρο της παιδικής αθωότητας μπορεί ο άνθρωπος να εισέλθει στη βασιλεία του Θεού. Όταν οι μαθητές απομάκρυναν τις μητέρες που οδηγούσαν τα παιδιά τους στο Χριστό να τα ευλογήσει, ο Κύριος είπε: « άφετε τα παιδία ελθείν προς με».

          Με την επίδραση των χριστιανικών ιδεών αναγνωρίστηκε η θέση του παιδιού και η υποχρέωση των αρμοδίων παραγόντων για τη μόρφωση του και προαγωγή του. Η οικογένεια θεωρήθηκε το θερμοκήπιο της αναπτύξεως του παιδιού. Ιδιαίτερα αναγνωρίσθηκε ο πολύτιμος ρόλος της μητέρας. Πίσω από μεγάλους πολιτικούς, επιστήμονες, κοινωνικούς εργάτες, εκκλησιαστικές φυσιογνωμίες πάντοτε βρίσκεται μια εμπνευσμένη και αγία μητέρα.

          Το παιδί είναι η ελπίδα του κοινωνικού μας βίου. Δυστυχώς και σήμερα γίνεται ανίερη εκμετάλλευση της παιδικής φτώχειας με ποικίλες μορφές δουλείας και εμπορίας. Ποικιλόμορφη η διαφθορά των «χριστιανικών» συμφερόντων. Από το άλλο μέρος έχουμε με τις υλιστικές αντιλήψεις καθίζηση της παιδείας μας. Τα σχολεία έπαυσαν να είναι παιδαγωγικά καθιδρύματα και δεν προσδίδουν την δέουσα προσοχή στην παιδαγωγική οδηγητική των παιδιών.

          Φρούριο προστασίας του παιδιού παραμένει η οικογένεια. Η αρμονική συμβίωση μεταξύ των μελών είναι η βασική προϋπόθεση της πνευματικής και σωματικής ανάπτυξης των παιδιών, για να εισέλθουν στο στίβο της ζωής. Αν σήμερα έχουμε παραστρατήματα πολλών νέων, τα αίτια βρίσκονται στις προβληματικές οικογένειες, στην έλλειψη στοργής και φροντίδας. Και η διαπαιδαγώγηση αρχίζει από τη βρεφική ηλικία. Η οικογένεια είναι κατά τη διδασκαλία της Εκκλησίας η «κατ’ οίκον εκκλησία», όπου ιερουργείται το μυστήριο της ζωής.

          Ισχυρές πνευματικά οικογένειες απομακρύνουν ή εκτονώνουν οξέα κοινωνικά προβλήματα και δημιουργούν νέους όχι σεληνιαζόμενους, αλλά γεμάτους χαρά, αισιοδοξία, με διάθεση δημιουργίας και προόδου. Ο Ιησούς Χριστός, με την αγάπη Του απέβη ο μεγάλος παιδαγωγός της ανθρωπότητος.

π. Γ.

(Εξ αφορμής του σημερινού ευαγγελικού αναγνώσματος του σεληνιαζομένου νέου)