Γιατί τόση αυστηρότητα....δεν χρειάζεται και λίγη επιείκεια;

Είναι αλήθεια ότι φοβόμαστε  την αυστηρότητα και τις δυσκολίες της ζωής και θεωρούμε την εύκολη ζωή σαν το άκρο άωτο της ευδαιμονίας. Αλλά πρέπει να είμαστε αυστηροί με τον εαυτό μας. Υπήρξαμε πολύ επιεικείς με τον εαυτό μας, γι’ αυτό  και ξεκόψαμε απο την εκκλησιαστική ζωή με αποτέλεσμα την εγκληματικότητα, τη διαφθορά, την αποδιοργάνωση της οικογένειας, το ανικανοποίητο στη ζωή μας. Δεν χρειάζεται να γίνουμε ασκητές για να επανορθώσουμε όλα αυτά. Πάντως η επιείκεια οδηγεί στην απώλεια. Αρνούμαστε την επιείκεια μόνο όταν απειλείται η υγεία μας και τότε νηστεύουμε αδιαμαρτύρητα για να βρούμε τη θεραπεία μας ή δεχόμαστε την όποια στέρηση για να αποφύγομε τα χειρότερα.

          Πρέπει όμως σιγά -σιγά να καταφέρουμε ν’  αναπτύξουμε τις αρχές του ασκητικού τρόπου ζωής σε όλους τους τομείς της ζωής  μας. Η πολυτέλεια, η αναζήτηση των περιττών αγαθών εξαντλούν τις πηγές μας. Δυστυχώς έχουμε επινοήσει τόσα άχρηστα πράγματα, και τώρα καταλαβαίνουμε, ότι τα αποθέματα του πλανήτη μας κινδυνεύουν να εξαντληθούν. Η χλιδή οδηγεί σε μια βάρβαρη συμπεριφορά απέναντι στη κτίση και στο φυσικό περιβάλλον. Το ψωμί, που ήταν πάντα σε μεγάλη εκτίμηση, τώρα το πετάμε στα σκουπίδια. Η πολυτέλεια και η χλιδή μας έχει κάνει σκλάβους  της, μας έχει επιβάλλει το ζυγό της.

          Λένε για κάποιον ότι είχε τοποθετήσει σε κάθε γωνία του σπιτιού του έπιπλα μεγάλης αξίας και, όταν δεχόταν τους φίλους του, τους απαγόρευε να κάθονται πάνω σ’  αυτά. Να σε τι γελοίες ακρότητες οδηγεί το πάθος της χλιδής.

          Αντί γι’ αυτό θα ήταν καλύτερα να ακολουθούμε τα λόγια του Αποστόλου Παύλου που έλεγε ότι θα έπρεπε να είμαστε ευχαριστημένοι όταν έχουμε την καθημερινή μας τροφή. Αυτό μας εξασφαλίζει πολύ μεγαλύτερη ελευθερία τόσο για το πνεύμα όσο και για το σώμα. Και μεις πρέπει να πάρουμε τον 21ο αιώνα για πρότυπο και  να κάνουμε τη θρησκεία πηγή εκμετάλλευσης; Το ζήτημα δεν είναι να προσαρμόσουμε τη θρησκεία στις επιθυμίες και τα καπρίτσια μας, αλλά να συμμορφωθούμε με τις ευαγγελικές εντολές. Έτσι δεν θα γίνεται αυτό που συμβαίνει τόσο συχνά, να κτυπάμε το κεφάλι μας εκ των υστέρων.

γ.