Μας τιμωρεί ο Θεός;

 

Πολλοί χριστιανοί, τόσο στην Ανατολή όσο και στη Δύση, έχουν μια εικόνα περί του Θεού που παραπέμπει στην περίοδο της μεσαιωνικής σχολαστικής θεολογίας. Δηλαδή τον αντιλαμβάνονται ως εκδικητικό κριτή, θυμωμένο από την αμαρτωλότητά μας, και απαιτεί από μας κάποια  μορφή εξευμενισμού, μια πληρωμή για να εξευμενισθεί η θεία οργή.

          Στο αρχικό ερώτημα μπορούμε να απαντήσουμε: Όχι,  ο Θεός δεν μας τιμωρεί. Μέσα από κάθε γεγονός και κάθε εμπειρία μας οδηγεί, μας σωφρονίζει, μας εξαγνίζει και μας δυναμώνει, με μόνη Του φροντίδα να μας συμπεριλάβει στην αιωνιότητα μέσα στην πληρότητα της αγάπης Του.

          Η τελευταία λέξη ανήκει στον ευαγγελιστή Ιωάννη, τον αγαπημένο μαθητή του Κυρίου. Ενώπιον της φοβερής ημέρας της Κρίσεως, δηλώνει ότι πρέπει να «έχουμε παρρησία όχι στα έργα μας ή σε ό, τι ως εξιλέωση μπορεί να υποφέρουμε, αλλά στην αγάπη του Θεού: «Φόβος ουκ έστιν εν τη αγάπη, αλλ’ η τελεία αγάπη έξω βάλλει τον φόβον, ότι ο φόβος κόλασιν έχει…..».

          Ο δρόμος για τη Βασιλεία των ουρανών δεν περνάει μέσα από την τιμωρία, μέσα από τον πόνο που επιβάλλει ένας θυμωμένος Θεός, του οποίου η δικαιοσύνη υπερβαίνει το έλος. Περνά μέσα από την αγάπη: την άπειρη, αυτοπροσφερόμενη αγάπη την οποία ο Θεός έχει για μας και στην οποία απαντούμε με την αδιάλειπτη μετάνοιά μας και με την αγάπη μας προς Αυτόν και τους αδελφούς μας.

          Π. Ιωάννης Μπρέκ