Σε μια απροσδόκητη κλιμάκωση επιθετικής ρητορικής, ο πρόεδρος της
Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν αξίωσε, σε περίπτωση που το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ
δεν μπορέσει να επιβάλλει την αναστολή της στρατιωτικής δράσης του Ισραήλ στη
Γάζα και στον Λίβανο και την αποκατάσταση της διεθνούς νομιμότητας, να παρέμβει
η γενική συνέλευση του Οργανισμού και να προτείνει ένοπλη διεθνή επέμβαση!
Η αξίωση του Τούρκου
προέδρου στηρίζεται στο ψήφισμα 377 Α(V) «Ενωμένοι για την Ειρήνη» της
Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ το 1950, το οποίο προέβλεπε ότι, αν το Συμβούλιο Ασφαλείας
αποτύχει στη διαφύλαξη της διεθνούς ειρήνης λόγω διαφωνίας των μελών
του, μπορεί να κληθεί εκτάκτως η Γενική Συνέλευση όλων τω μελών να
εισηγηθεί «συλλογικά μέτρα ασφαλείας… που μπορεί να συμπεριλαμβάνουν και χρήση
ενόπλων δυνάμεων».
Και όμως, μπαίνει κανείς στον πειρασμό να σκεφθεί ότι,
επιτέλους , υπάρχει και μια άλλη γωνιά της γης, όπου κάθε έννοια διεθνούς
νομιμότητας παραβιάζεται ασύστολα, και ξένες στρατιωτικές δυνάμεις παραμένουν
ως στρατός κατοχής, πενήντα ολόκληρα χρόνια από μια ανίερη στρατιωτική εισβολή,
που επανειλημμένα υφάσματα του ΟΗΕ έχουν καταδικάσει με τον πιο απερίφραστο
τρόπο.
Τι ωραία που θα ήταν, αν
μπορούσε να εφαρμοσθεί εδώ το «εν ω γαρ κρίματι κρίνετε κριθήσεσθε, και εν ω μέτρω μετρείτε μετρηθήσετε υμίν»!
«ΖΩΗ», τ. 4394
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου