Απόσπασμα από γράμμα πιλότου της
πολεμικής αεροπορίας προς τον δημοσιογράφο κ. Χαρδαβέλα, για τις περικοπές των
μισθών των ενστόλων.
«… Όσο κι αν προσπαθήσουν να
μικρύνουν αυτό που κάνουμε μέσα στο
αεροπλάνο, όσο κι αν παλέψουν να μας παρουσιάσουν σαν μία επαγγελματική
κατηγορία ενστόλων, που πρέπει να μας κόψουν 100 ή 200 ευρώ το μήνα, δεν θα
μπορέσουν να μας στερήσουν ποτέ τον δικό μας γαλάζιο ουρανό της Ελλάδος, που
είναι το σπίτι μας και δεν θα συρρικνώσουν την αγάπη που έχουμε για την
πατρίδα.
Τους χαρίζουμε και τα εκατό και τα
200 ευρώ και όλο το μισθό, αν χρειάζεται για τη σωτηρία της χώρας. Τους τα
χαρίζω όλα, αν έτσι θα σωθεί η Ελλάδα. Δεν τους χαρίζω ποτέ την τιμή μου, την
περηφάνια μου και το απέραντο γαλάζιο πάνω από το Αιγαίο, όπου εκεί συναντάω
τον Ηλιάκη, να μου χαμογελάει από τη μια γωνιά και να με καθοδηγεί».
Τα παραπάνω λόγια του Έλληνα πιλότου
είναι συγκλονιστικά! Πώς να μη νοιώθει κανείς περήφανος όταν σε καιρούς
συμφεροντολογικούς η πατρίδα μας έχει τέτοιους άνδρες που την υπερασπίζονται με
αγνή και ανδρειωμένη καρδιά; Νοιώθω συγκίνηση γι’ αυτό το παλικάρι, συγχαίρω τη
μάνα που το γαλούχησε και θα προσεύχομαι να επιστρέφει σώος στη βάση του μετά από κάθε πτήση θανάτου.
π
γ. στ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου