Χριστιανική ζωή και μακροημέρευση

            Είναι δεδομένη η άνοδος της μέσης διάρκειας ζωής κατά τα τελευταία χρόνια.  Σύμφωνα με επιστημονικές  παρατηρήσεις, ο μέσος όρος ζωής στη ρωμαϊκή εποχή ήταν μόλις 22 χρόνια, στο μεσαίωνα ανέβηκε στα 33, το 1800 στα 38 χρόνια, το 1900 έφτασε τα 43 και το 1999 έκανε ένα τεράστιο άλμα φτάνοντας τα 76 χρόνια, ενώ οι προβλέψεις για το 2010 θέλουν το μέσο όρο ζωής να  ανεβαίνει στα 102 χρόνια!

            Θα νομίζει κανείς ότι η αύξηση των χρόνων της ζωής του ανθρώπου του 20^ου αιώνα οφείλεται στην πρόοδο της ιατρικής. Τα πράγματα όμως είναι διαφορετικά.

            Σύμφωνα με ερευνητές, το μεγαλύτερο μέρος των επιπλέον χρόνων ζωής το έδωσε η βελτίωση των κοινωνικοοικονομικών συνθηκών διαβίωσης και εργασίας, η καλύτερη διατροφή, το καθαρό νερό, η σωστή κατοικία, οι συνθήκες εργασίας, η κοινωνική ασφάλιση. Οι παράγοντες αυτοί αποτελούν μέρος μόνο μιας μεγάλης σειράς παρεμβάσεων, οι οποίες ανέβασαν θεαματικά το μέσο όρο ζωής.

            Ο χριστιανικός τρόπος σκέψης και διαβίωσης  θα μπορούσε να ανεβάσει τον πήχη από τα 76 χρόνια στα 86, αρκεί να τηρηθεί ο λόγος του Απ. Παύλου: « πάντα μοι έξεστιν, αλλ’ ου πάντα συμφέρει. Πάντα μοι έξεστιν αλλ’ ουκ εγώ εξουσιασθήσομαι υπό τινος». Δηλ., όλα μπορώ να τα κάνω όμως δεν είναι όλα για το καλό μου. Όλα μπορώ να τα κατακτήσω χωρίς να γίνω δούλος σε τίποτε.

            Ο χριστιανισμός, βέβαια, δεν αποτελεί κανένα παράρτημα διαιτολογίας και κέντρων ερευνητικών μελέτης και καταπολέμησης του γήρατος. Τα ευεργετικά όμως αποτελέσματα της έμπρακτης χριστιανικής ζωής έρχονται μόνα τους. Δεν είναι περίεργο γιατί μεγάλες ασφαλιστικές εταιρείες στη Δύση καθορίζουν ασφάλιστρα ζωής σε χαμηλότερες τιμές για τους ασφαλισμένους που αποδεδειγμένα ζούνε χριστιανική ζωή, προβλέποντας ότι θα ζήσουν περισσότερα χρόνια, θα πληρώσουν έτσι αρκετές ασφαλιστικές εισφορές και δεν θα ζημιώσουν με πρόωρους θανάτους τις εταιρείες.

            Η Χριστιανική ορθόδοξη πνευματικότητα κα ζωή συμβάλλει αποφασιστικά στη μείωση του κινδύνου ανάπτυξης της αρρώστιας και ανικανότητας, τη διατήρηση τη καλής ψυχικής λειτουργίας και φυσικής κατάστασης και τη διαρκή ενασχόληση και το ενδιαφέρον για τη ζωή.

  

  Πηγή:« ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ» μηνιαία έκδοση Ι. Μ. Δημητριάδος τ.268