Υπηρετούμε ή ανταγωνιζόμαστε τους άλλους;

    Ένα βασικό στοιχείο της επικοινωνίας μας με τους άλλους είναι η αλληλοβοήθεια, η ταπεινή διακονία. Και υπάρχουν πολλές περιπτώσεις που μπορούμε να διακονήσουμε-να υπηρετήσουμε- τους  αδελφούς μας. Συνήθως οι νέοι ασκούνται και αθλούνται για να νικούν τους άλλους. Το ίδιο και η σημερινή ανταγωνιστική κοινωνία προϋποθέτει ότι ο ένας πρέπει να ανταγωνίζεται και να είναι αντίπαλος του άλλου, σε όλα τα επίπεδα της ζωής. Πώς γίνεται όμως ένας σύγχρονος νέος να υπηρετεί τους άλλους, όταν η νοοτροπία και το σύνθημα της εποχής μας είναι: ο θάνατος σου, η ζωή μου;

       Χωρίς αμφιβολία η διάθεση για διακονία των άλλων είναι κλήση και έργο χριστιανικό. Ένας που είναι άπιστος, δεν έχει διάθεση να διακανονίσει τον αδελφό του ανιδιοτελώς, αλλά θα προσπαθήσει να εμποδίσει, να ανατρέψει τον άλλον, να τον εκμεταλλευτεί, γιατί τον βλέπει ως αντίπαλο στη ζωή. Μόνο οι αληθινοί χριστιανοί έχουν αυταπάρνηση και μπορούν να λησμονούν τον εαυτό τους και τις ανάγκες του, το συμφέρον τους, και να προχωρούν στην εξυπηρέτηση των άλλων. Αυτό είναι μία γνήσια χριστιανική μαρτυρία που έχει ανάγκη η ατομιστική εποχή μας, γιατί δεν υποτιμά τον άλλον, ούτε τον αποφεύγει, ούτε τον θεωρεί ως κατώτερου επιπέδου από τους άλλους, αλλά θεωρεί τον «πλησίον» αδελφό τον οποίο υπηρετεί, όπως ο Χριστός υπηρέτησε και διακόνησε τους ανθρώπους, φθάνοντας μέχρι της σταυρικής θυσίας.

      Η Εκκλησία υπηρετεί τον κόσμο, προσεύχεται γι’ αυτόν αίροντας τις δοκιμασίες και τις αμαρτίες του και επουλώνοντας τις πληγές του σύγχρονου ανθρώπου.   

π. γ. στ.