Η τιμή και η προσκύνηση των ιερών λειψάνων

            Η Εκκλησία μας τιμά τους Αγίους και τα ιερά λείψανα τους, γιατί η αγιοσύνη είναι η χάρη του Θεού σ’ ολόκληρο τον άνθρωπο, και στο σώμα και στην ψυχή. Κι όχι μόνο τα σώματα και τα λείψανα των Αγίων τιμά η Εκκλησία, αλλά και τα ενδύματά τους λ.χ. η ζώνη και η εσθήτα της Θεοτόκου.

            Η αγιοσύνη λοιπόν των ανθρώπων του Θεού δεν είναι μόνο μέσα τους, αλλά και σε ό,τι βρίσκεται επάνω τους και γύρω τους. « Μάρτυρες Κυρίου πάντα τόπον αγιάζετε…».Κάθε τόπος που έζησε ένας Άγιος, ο τάφος του, τα λείψανα του ακόμα και τα ενδύματα του, όλα έχουν τη χάρη της αγιοσύνης. Γι’ αυτό οι χριστιανοί τα τιμούν και τα σέβονται σαν πολύτιμο θησαυρό. « Δια ταύτα ημίν τα λείψανα των αγίων αφήκεν ο Θεός» λέγει ο ι. Χρυσόστομος. Σε μία ομιλία του λέγει : «Ο Θεός μοίρασε μαζί μας τους μάρτυρες. Αυτός πήρε την ψυχή και σε μας έδωσε τα σώματα, ώστε τα άγια οστά τους να μας θυμίζουν την αρετή. Γι’ αυτό κάθε τόπος όπου υπάρχει  τάφος Αγίου, έχουν άγια λείψανα και θεωρούνταν προνομιούχοι τόποι… Οι χριστιανοί κάνουν ολόκληρα ιερά προσκυνήματα για να προσκυνήσουν τους τάφους των Αγίων και τα ιερά λείψανά τους.

            Ο αγ. Γρηγόριος ο Νύσσης λέγει, ότι οι τάφοι και τα λείψανα τους είναι επάλξεις που φυλάνε και προστατεύουν τη χώρα Οι χριστιανοί πάντα νοιώθουν  τους Αγίους κοντά τους και από τα αρχαία χρόνια προσκυνούν τα άγια λείψανά τους και παίρνουν θεία χάρη.

            Την πίστη και τη διδασκαλία της Εκκλησίας για τα άγια λείψανα ο Άγιος Ι. Δαμασκηνός τη διατυπώνει ω εξής: «Ο δεσπότης Χριστός μάς έδωκε πηγές σωτηρίας τα λείψανα των Αγίων, που με πολλούς τρόπους παρέχουν ευεργεσίες ξεχύνοντας ευωδία μύρου. Όλα τα άγια λείψανα  αφήνουν μία ξεχωριστή ευωδία που είναι ευωδία Χριστού. Όπως γράφει ο απ. Παύλος.

            Αλλά η ευωδία δεν είναι ίδια για όλους. Εξαρτάται από το πώς το δέχεται ο καθένας. Σε άλλους είναι ευωδία ζωής και σε άλλους ευωδία θανάτου. Οι πιστοί τιμούν και προσκυνούν τα άγια λείψανα και παίρνουν την ευλογία του Θεού. Οι ασεβείς και οι άθεοι παθαίνουν ό,τι και οι δαίμονες. Γιατί δεν φοβούνται τίποτε περισσότερο οι δαίμονες όσο τα άγια λείψανα. Φεύγουν σαν κυνηγημένοι.

            Πράγματι «θαυμαστός ο Θεός εν τοις αγίοις αυτού».  

            π.γ.στ.