Το ανοσιούργημα της
ανθρωποκτονίας βαρύνει σαν μια αμαρτία και ενοχή τους λαούς και ιδιαιτέρα τους χριστιανικούς, στις ψυχές των
οποίων χαράχθηκε απ’ την παιδική ηλικία ακόμα η εντολή του Δεκαλόγου: «ου
φονεύσεις». Η τόσο ανόσια δολοφονία της πιο αδύνατης και ανυπεράσπιστης, δηλ.
της αγέννητης ζωής, προμηνύει μια τρομερή Κρίση, δηλ. ένα ομαδικό θάνατο των
ενόχων ανθρώπων μαζί με απερίγραπτα βασανιστήρια, όταν θα γίνει η συντέλεια του
κόσμου, τη μέρα της φλογερής οργής του Θεού για την αμαρτία αυτή που «κραυγάζει
μέχρι ουρανού». Τώρα η θανάτωση γίνεται ακόμα εις βάρος της αγέννητης ζωής- σε
λίγο όμως θα γίνεται και εις βάρος της «άχρηστης ζωής», δηλ. των αδυνάτων, των
γερόντων και των αρρώστων. Είναι γνωστή η περίπτωση της ευθανασίας, που μια
Ολλανδέζα ιατρός σκότωσε τη μητέρα της, που της το ζήτησε και έμεινε σχεδόν
ατιμώρητη. Τελευταία, δημοσιεύθηκε στον Αμερικανικό τύπο ο πρόεδρος της ενώσεως
ιατρών, δήλωσε ότι η «ευθανασία πρέπει να επιτρέπεται υπό τον όρο όμως ν’
αποφασίζεται μόνο από ένα ιατρό.
Πηγή: Β. Σλίνκ,
«Η αγωνία του σύγχρονου ανθρώπου»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου