Μετά την οικογένεια ο κατ’ εξοχήν
μορφωτικός παράγοντας στην ζωή είναι η Εκκλησία μας. Η Εκκλησία είναι η μεγάλη
μητέρα των ορθοδόξων χριστιανών που γεννά και τρέφει τους πιστούς, τους
διδάσκει και τους παιδαγωγεί στη σωτηρία. Ο Μ. Βασίλειος την ονομάζει «πάντων
μητέρα και τιθυνόν», μητέρα δηλ. και τροφό όλων των χριστιανών.
Η αγία κοιλία της Εκκλησίας είναι η
κολυμβήθρα, με την οποία εισερχόμαστε
στον κόσμο της αληθινής ζωής. Η Θ. Κοινωνία, το σώμα και το αίμα του Κυρίου, είναι
ο ουράνιος άρτος και η βρώση «η μένουσα εις ζωήν αιώνιον». Ο θείος λόγος είναι
το πεντακάθαρο νερό της αλήθειας, το «ύδωρ το ζων», που αναπηδά από τις πηγές
του Αγ. Πνεύματος και αρδεύει και ποτίζει τις ψυχές των ανθρώπων.
Η Εκκλησία είναι η μητέρα, που
σκεπάζει και θάλπει με στοργή τα παιδιά της. Αυτή, που γίνεται παρήγορος στον άρρωστο και τον πεινασμένο και τον γυμνό.
Αυτή, προς την οποία στην ώρα της ανάγκης καταφεύγουν όλοι και εκείνοι που την
έβλαψαν και τη δίωξαν. Αυτή που στηρίζει και κρατύνει τα σκήπτρα των ευσεβών αρχρόντων.
Έτσι την ονομάζει ένας ευσεβής χριστιανός άρχοντας: «της ημετέρας βασιλείας
μητέρα».
Πηγή: Μητροπολίτου
Σερβίων και Κοζάνης κυρού ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου