Η ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Μες στη θεόπνευστη Γραφή και την Αγία, δεν αναφέρεται τίποτα για το θάνατο της Παναγίας Θεοτόκου Μαρίας. Όμως από  παράδοση αρχαία κι αληθινή πολύ, μάθαμε ότι τον καιρό που ένδοξα κοιμήθηκε, όλοι οι άγιοι απόστολοι που πάνω –κάτω τρέχανε στην οικουμένη ολόκληρη  τα έθνη για να σώσουνε, σε μια στιγμή μαζεύτηκαν στα Ιεροσόλυμα, πετώντας πάνωθε απ’ τη γη, κι όπως κοντά της έφτασαν όραμα αγγελικό τους φανερώνεται, και ψαλμωδία θεικιά ακούγονταν απ’ τις καλύτερες δυνάμεις κι έτσι με δόξα θεϊκή κι ουράνια παράθεσε μες του Θεού τα χέρια την άγια ψυχή της με τρόπον άρρητο. Κι’ ως για το σώμα την που εδέχθη το Θεό με υμνωδία αγγελική κομίσθη κι αποστολική , το κήδεψαν και τόθεσαν στον τάφο στη Γεσθημανή, όπου τρεις μέρες δε σταμάτησαν οι υμνωδίες των αγγελικών χορών. Κι’ από την τρίτη μέρα κι ύστερα, η υμνωδία όταν σταμάτησε η αγγελική, οι απόστολοι πούταν εκεί ανοίξανε το φέρετρο, να προσκυνήσει το θεοδόχο σώμα ως το θέλησε, κι ένας ακόμα, που έλειπε κι ήρθε μετά την τρίτη μέρα. Κι ούτε που διόλου μπόρεσαν να βρουν το σώμα της το πολυδοξασμένο, κι αφού τα σάβανά της βρήκανε που κείτονταν μονάχα και γέμισαν απ’ την ευωδιά που χύναν την ανείπωτη το φέρετρο ξανάκλεισαν. Κι έκπληκτοι μπρος στο θαυμαστό μυστήριο μονάχα ετούτο να σκεφτούν μπορούσαν ότι αυτός που ευδόκησε να σαρκωθεί προσωπικά κι άνθρωπος να γενεί απ’ αυτήν και με σάρκα να γεννηθεί Θεός Λόγος και Κύριος της δόξας, αυτός που φύλαξε άβλαβη την παρθενία της και μετά τη γέννα, αυτός εδέχτει το άχραντο κι αμόλευτό της σώμα, αφού απ’ τον κόσμο τούτον έφυγε, να το τιμήσει κάνοντάς το πριν από την ανάσταση που κοινή θάναι για όλους

(Από το «Εγκώμιον Δεύτερον εις την Κοίμησιν» του αγ. Ιωάννου του Δαμασκηνού»