Η ανάσταση των νεκρών

 

          Η ζωή που είναι γεμάτη άγχος, το οποίο οφείλεται στον πολλαπλασιασμό των κάθε είδους φόβων, απαιτεί από όλους μας τη λύση του προβλήματος των νεκρών. Δεν μπορούμε να σκεφθούμε σοβαρά τη ζωή αν δεν υπάρχει ανάσταση. Δεν μπορούμε να μιλήσουμε  σοβαρά για την χρησιμότητα, για το αγαθό, δεν μπορούμε να είμαστε άφοβοι μπροστά σε όλα παρά μόνο αν είμαστε απόλυτα βέβαιοι για την ανάσταση των νεκρών.

          Υπάρχουν άνθρωποι θαρραλέοι που ωστόσο δεν συμμερίζονται αυτή την άποψη, αλλά μια ηρωϊκή πράξη είναι συχνά στιγμιαία, είναι ο καρπός κάποιας μέθης, ενώ για να είναι κανείς αδιάκοπα θαρραλέος πρέπει να στηρίζεται κάπου. Η ανάσταση των νεκρών είναι το βασικό μας στήριγμα. Γιατί τάχα η εγκληματικότητα προοδεύει; Επειδή δεν σκεπτόμαστε την ανάσταση. Έχουμε βουλιάξει στην απελπισία γιατί ξεχάσαμε την ανάσταση. Και, πάντοτε για τον ίδιο λόγο, εκτιμούμε ελάχιστα ή καθόλου την ανθρώπινη ζωή. Η εξάπλωση της ανηθικότητας απορρέει κι αυτή από το γεγονός ότι δεν σκεπτόμαστε  τη μέλλουσα ζωή.

          π. Δημήτριος Ντούτκο, “ Η ΕΛΠΙΔΑ ΜΑΣ”