Ο επίσκοπος, το δάνειο και το Ευαγγέλιο

Υπάρχουν και επίσκοποι, που από φιλότιμο, ακριβώς δηλαδή για να υπερασπισθούν τον τρόπο του Χριστού, δηλαδή το Ευαγγέλιο, δεν έμειναν στην έδρα τους, όπως ο όσιος ημών Αββάς Ισαάκ ο Σύρος, ο οποίος προχειρίστηκε σε επίσκοπο της των Νινευιτών Εκκλησίας και ιδού:

          “Καθ’ ην ημέραν εχειροτονήθη ο όσιος, και εκάθισεν εις το επισκοπικόν οίκημα, παρέστησαν ενώπιον αυτού δύο των των χριστιανών, ο μεν εις δανειστής, ο δ’ έτερος οφειλέτης. Και ο μεν δανειστής  απήτει το δάνειον, ο δε οφειλέτης ωμολόγει μεν το χρέος, μη έχων δε προς το παρόν, εζήτει τινών ημερών προθεσμίαν, αλλ’ ο άσπλαχνος εκείνος δανειστής, εάν δεν μοι αποδώσει, είπε, σήμερον ούτος το δάνειον, εγώ εξάπαντος παραδίδω τούτον εις τον κριτήν.

          Ο δε όσιος πατήρ Ισαάκ λέγει προς αυτόν, τέκνον, εάν δια την εντολήν του ευαγγελίου οφείλεις και δια της βίας παρά σου αφαιρεθέντα πράγματα να μη ζητείς, πόσω μάλλον δεν πρέπει να υπομένεις δι’ ολίγας ημέρας τούτον, όστις σε παρακαλεί, ο δε ανελεήμων εκείνος δανειστής, άφες, πάτερ, ήδη το ευαγγέλιον(παράτα με  και σύ με το ευαγγέλιο), ειπών αυθαδώς, ανεχώρησεν εκείθεν.

          Ταύτα ακούσας ο όσιος Ισαάκ, είπε καθ’ εαυτόν, εάν ούτοι δεν υπακούωσιν εις τα προστάγματα του ιερού ευαγγελίου, τι λοιπόν εγώ ήλθον ώδε πράξω, ταύτα ειπών, ευθύς ανεχώρησεν πάλιν εις την έρημον. (Δηλαδή παραιτήθηκε).

        (Ασκητικοί Λόγοι Αββά Ισαάκ του Σύρου)