Η ευχή των γονέων
είναι η μεγαλύτερη κληρονομιά για τα παιδιά. Γι’ αυτό να φροντίζουν να έχουν
την ευχή των γονέων. Δεν είδες τον Ιακώβ, μέχρι που έφθασε, για να πάρει την
ευλογία του πατέρα του; Και προβιά φόρεσε!
Ειδικότερα η ευχή της μητέρας είναι
μεγάλο πράγμα! Κάποιος έλεγε: “Κάθε λόγος της μητέρας μου είναι και μια λίρα
χρυσή”. Να, και πριν από λίγο καιρό πόση εντύπωση μου έκανε κάποιος από το
Γιοχάνεσμπουργκ! Ήρθε στο Καλύβι το φθινόπωρο. “Γέροντα, η μάνα μου αδιαθέτησε,
μου λέει, και ήρθα να την δω”. Τρεις μήνες δεν πέρασαν, τα Χριστούγεννα
ξαναήρθε. “Πως πάλι εδώ;”, τον ρωτάω. “Έμαθα, μου λέει, πως πάλι αδιαθέτησε η
μάνα μου και ήρθα να φιλήσω το χέρι της, γιατί είναι ηλικιωμένη και μπορεί να
πεθάνει. Για μένα η μεγαλύτερη περιουσία
είναι η ευχή τη μάνας μου”. Εξήντα χρονών άνθρωπος ξεκίνησε από το
Γιοχάνεσμπουργκ και ήρθε στην Ελλάδα, για να φιλήσει το χέρι της μάνας του! Και
τώρα τέτοια ευλογία έχει, που σκέπτεται να κάνει ένα γηροκομείο μεγάλο για τους
κληρικούς και να το χαρίσει στην Εκκλησία. Δηλαδή τις ευλογίες δεν έχει που να
τις βάλει κατά κάποιον τρόπο. Για μένα
είναι φάρμακο μια τέτοια ψυχή. Είναι σαν να είμαι στην έρημο Σαχάρα και να
βρίσκω ξαφνικά λίγο νερό. Αυτά χάνονται σιγά -σιγά. Δυστυχώς!
Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου