Από μια πλευρά θα
μπορούσαμε να πούμε το του ιερού Αυγουστίνου: “Δος ο κελεύεις και κέλευε ό, τι
βούλει”. Κάπως αλλιώς βέβαια ίσως το εννοούσε ο ιερός Αυγουστίνος, αλλά εμείς
εδώ εννοούμε: “Βοήθησέ με, Θεέ μου, να το ξεπεράσω αυτό το δύσκολο, το όποιο
δύσκολο. Να με βοηθάς κάθε φορά νε το ξεπερνώ, να με βοηθάς δηλαδή να γίνεται
αυτό που θέλεις εσύ, και από κει και πέρα να επιτρέψεις όσα θέλεις τέτοια να
μου συμβούν”.
Θεέ μου, εγώ αμαρτωλός είμαι. Πέρα για
πέρα εσπιλωμένος, πέρα για πέρα βρώμικος, πέρα για πέρα πληγωμένος. Αλλά όμως
εσύ είσαι Θεός οικτίρμων και φιλάνθρωπος. Καθάρισέ με, Θεέ μου, με το έλεός
σου και την ευσπλαχνία σου! Θεέ μου, η
μοναδική πόρτα, που πρέπει να διαβώ για να σωθώ, είναι η μετάνοια. Δώσε μου
μετάνοια”.
π. Σ. Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου