Θρησκευτικός φανατισμός και πόλεμοι

Γράφει ο Απόστολος Παπαδημητρίου.

Με την άνοδο της αστικής τάξης στην εξουσία συνέβη νέος ιστορικός συμβιβασμός μεταξύ κοσμικών και θρησκευτικών ηγητόρων στη Δύση. Η διαχρονική απληστία τους εκδηλώθηκε ως μανία κατάκτησης νέων εδαφών (αποικιοκρατία) προς εξασφάλιση πρωτογενών πόρων για την κίνηση της αναπτυσσόμενης βιομηχανίας. Το νέο καθεστώς όχι μόνο συνέθλιψε τους υποτελείς ιθαγενείς των αποικιών, αλλά και δεν βελτίωσε τις συνθήκες διαβίωσης των προνομιούχων λαών των μητροπολιτικών χωρών μέχρι το τέλος του 19ου αιώνα. Μόνο η επέλαση του κομμουνισμού, που φαινόταν να μάχεται την κοινωνική αδικία φρονημάτισε κάπως τους άπληστους για κέρδη μεγαλοαστούς. Πλείστες όσες αποικίες αποτελούνταν από λαούς άλλων θρησκειών, ειδωλολατρικών, ισλάμ, βουδισμού και ινδουϊσμού. Αν κρίνουμε από τις ενέργειες των «χριστιανών» αποικιοκρατών, εύκολα θα καταλήγαμε στο συμπέρασμα ότι ο χριστιανισμός είναι η αθλιότερη θρησκεία επάνω στον πλανήτη μας! Ευτυχώς όμως υπάρχουν στην ανθρώπινη ιστορία έντιμοι άνθρωποι, που αίρουν τις όποιες παρεξηγήσεις.

Ο μεγάλος Μαχάτμα Γκάντι, που ένοιωσε ταπεινώσεις κατά τη διάρκεια των σπουδών του στην Αγγλία, τις φρικτές φυλετικές διακρίσεις στη Νότια Αφρική και τη βία κατά των συμπατριωτών του από τους Άγγλους τόνισε: «Έχω μεγάλο σεβασμό για τον Χριστιανισμό. Έχω διαβάσει πολλές φορές την επί του Όρους Ομιλία και έχω κερδίσει πολλά από αυτό. Δεν γνωρίζω κανέναν που να έχει κάνει περισσότερα για την ανθρωπότητα από τον Ιησού. Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει τίποτα λάθος με τον Χριστιανισμό, αλλά το πρόβλημα είναι με εσάς Χριστιανοί»! Τον απασχόλησε άραγε, πόσο χριστιανοί υπήρξαν οι Άγγλοι αποικιοκράτες;

Οι πρόγονοί μας, υποφέροντες κάτω από φρικτή δουλεία, αποφάσισαν κάποτε να επαναστατήσουν, για να αποκτήσουν την εθνική τους ελευθερία. Τότε ο σουλτάνος ζήτησε από τον θρησκευτικό ηγέτη του ισλάμ της οθωμανικής αυτοκρατορίας να ευλογήσει την κήρυξη θρησκευτικού πολέμου κατά των απίστων. Ο Χατζηχαλίλ, μετά από συνεννόηση με τον πατριάρχη εθνοϊερομάρτυρα Γρηγόριο Ε΄ αρνήθηκε να υποκύψει στην απαίτηση του σουλτάνου! Απομακρύνθηκε από τη θέση του, εξορίστηκε στη Λήμνο και, κατ’ εντολή του σουλτάνου, δηλητηριάστηκε εν πλώ. Αυτός είναι ο άγνωστος ευεργέτης τους σκλαβωμένου Γένους μας. Το φανατικό ισλάμ δεν στάθηκε ικανό να καταβάλει την έμφυτη ηθική του συνείδηση!

Κύλισαν δεκαετίες και η απληστία των δυτικών ηγητόρων τους έφερε σε μεταξύ τους σύγκρουση για τον έλεγχο εδαφών, πλουτοπαραγωγικών πηγών και λαών – σκλάβων. Στα πλαίσια του άθλιου εκείνου αγώνα δρόμου για κυριαρχία, «χριστιανοί» ιθύνοντες, Γερμανοί, υπήρξαν οι ηθικοί αυτουργοί της γενοκτονίας των χριστιανικών λαών της Μικράς Ασίας από τους νέους ηγέτες της οθωμανικής αυτοκρατορίας, που μικρή σχέση είχαν με το ισλάμ, όπως έδειξε η ανακήρυξη της Τουρκίας σε λαϊκό κράτος από τον Μουσταφά Κεμάλ. Βέβαια μουσουλμάνοι υπήρξαν οι σφαγείς, αλλά μουσουλμάνοι επίσης, λιγότεροι, οι σωτήρες κάποιων από τους διωκόμενους. Σήμερα νηφάλια μπορούμε να αποδεχθούμε ότι οι σχέσεις μεταξύ των δύο θρησκευτικών κοινοτήτων ήσαν αρκούντως καλές πριν από το κίνημα των Νεοτούρκων.

Ακολούθησαν οι δύο τραγικοί σε συνέπειες δύο μεγάλοι πόλεμοι του 20ου αιώνα. Τώρα πλέον είχαν πέσει τα προσωπεία. Η μεταχριστιανική Δύση δεν είχε ανάγκη από νέες «σταυροφορίες»! Η απληστία την έστρεφε εναντίον του εαυτού της. «Χριστιανοί» αντιπαρατάχθηκαν προς «χριστιανούς» στην εποχή που μεσουρανούσε στη Δύση η κραυγή του Νίτσε «ο Θεός πέθανε»! Οι ηττημένοι έχασαν τις αποικίες τους, τις οποίες καρπώθηκαν οι νικητές. Έχασαν ακόμη και τις διεθνείς αγορές. Και όμως ο Χίτλερ κατάφερε να ορθώσει πολεμική μηχανή, η οποία κατατρόπωσε τους «δημοκράτες» αντιπάλους του. Ποιος υπήρξε ο χρηματοδότης του; Το διεθνές τραπεζικό σύστημα, το οποίο βέβαια δεν ελέγχουν ούτε μουσουλμάνοι ούτε βουδιστές ούτε ινδουϊστές! Το ελέγχουν, θα έλεγε κάποιος συμπερασματικά, χριστιανοί και ιουδαίοι; Είναι γνωστή η ρήση: Το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα. Καλό είναι να προστεθεί και η ακόλουθη: Το κεφάλαιο δεν έχει θρησκευτική πίστη. Διορθώνω: Το κεφάλαιο βρίσκεται υπό την εξουσία του μαμωνά, του διαβόλου, του ανθρωποκτόνου!

Διακηρύξεις επί διακηρύξεων για την επικράτηση ειρήνης στον πλανήτη από τους κρατούντες έμειναν κούφια λόγια. Οι αποικιοκράτες αποχώρησαν έχοντας εφεύρει νέα μορφή εκμετάλλευσης, την νεοαποικιοκρατία. Σχημάτισαν κράτη κατά τα συμφέροντά τους, ώστε να κυριαρχεί το «διαίρει και βασίλευε». Ενίσχυσαν την άνοδο στην εξουσία ανδρεικέλων, οι οποίοι αιματοκύλισαν λαούς σε δήθεν εμφυλίους πολέμους. Οι σφαγές στην Ινδία-Πακιστάν, στην Ουγκάντα, στη Ρουάντα, στο Σουδάν, στη Σομαλία, στην Κεντραφρικανική Δημοκρατία, στο Κογκό, στη Νιγηρία, στη Σιέρα Λεόνε και σε πλείστες όσες άλλες χώρες ούτε εθνικό ούτε θρησκευτικό χαρακτήρα είχαν, αν και ενοχοποιήθηκαν τα έθνη ή οι θρησκείες. Οι σφαγές προκλήθηκαν από τους δυτικούς για τα άθλια συμφέροντά τους!

Αμετανόητοι οι δυτικοί συνεχίζουν να εγκληματούν σε βάρος των λαών του πλανήτη. Οι πόλεμοι στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική υποδαυλίστηκαν από αυτούς και οδήγησαν σε καταστροφή χωρών και την αθρόα έξοδο πληθυσμών. Οι Ταλιμπάν υπήρξαν δημιούργημα των ΗΠΑ. Ο δολοφονικός στρατός ISIS, σουνιτικός, επιφανειακά εξεταζόμενος, αλλά από στυγνούς δολοφόνους συγκροτημένος, προβλήθηκε από τα δυτικά μέσα ενημέρωσης ως απελευθερωτικός του λαού της Συρίας, σουνιτικού κατά 70%. Αυτός οργανώθηκε, εξοπλίστηκε και υποστηρίχτηκε από τα μετόπισθεν από τις ΗΠΑ, την ΕΕ, την Τουρκία, Τη Σαουδική Αραβία και τα Αραβικά Εμιράτα. Αν και όλα τα τρομοκρατικά κτυπήματα προκάλεσαν σουνίτες μουσουλμάνοι, η Δύση εμμανώς προβάλλει ως τρομοκράτη το σιιτικό Ιράν! Η διάλυση της Λιβύης επετεύχθη από το ΝΑΤΟ και όχι από αντιμαχόμενες φυλετικές ομάδες, οι οποίες βέβαια εξοπλίστηκαν από τους δυτικούς προμηθευτές όπλων.

Οι δυτικοί, που αυτοθαυμάζονται για την επανανακάλυψη των πανανθωπίνων ιδανικών, στο όνομα δήθεν της ελευθερίας, την οποία στραγγαλίζουν σε πλήθος λαών του πλανήτη, θεωρούν δικαίωμα έκφρασης την εξύβριση πίστεων και αξιών μάλιστα με τη σφραγίδα των αστικών κοινοβουλίων. Η εκτέλεση δημοσιογράφων στο Παρίσι σχολιάστηκε ποικιλότροπα. Τα ΜΜΕ όμως δεν ανέφεραν ότι αθώοι χριστιανοί σε χώρες της Αφρικής δολοφονήθηκαν, επειδή Ευρωπαίοι «χριστιανοί» βλασφήμησαν τον προφήτη του ισλάμ!

Οι πόλεμοι διαχρονικά είναι ενέργειες υπό την επήρεια του διαβόλου. Όσο η Δύση αρνείται την ύπαρξη του, τόσο ανθίζει εκεί η λατρεία του υπό ποικίλες μορφές. Μία από αυτές είναι η κήρυξη πολέμων. Πιο πρόσφατη είναι η πολεμική κατά των θρησκευτικών πίστεων και των πατρίδων, ώστε οι λαοί να καταστούν έρμαια των ισχυρών της γης προς εξυπηρέτηση των συμφερόντων αυτών. Θα μείνει άραγε αυτή η πλάνη χωρίς συνέπειες;

«ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ»   http://www.antibaro.gr/article/23231