Ο δρόμος της σωτηρίας σου είναι ο δρόμος αυτός μέσα στον οποίο βρίσκεσαι. Μόνο που πρέπει να ανοίξει η καρδιά σου μέσα εκεί, ώστε να είσαι αληθινός. Εκεί που ζεις προσπάθησε να είσαι αληθινά πράος, αληθινά υπάκουος, ειλικρινής, ειρηνικός, αληθινά προσευχόμενος. Και παράλληλα προσπάθησε να πάψεις να είσαι ράθυμος, ανυπόμονος, να μην αδημονείς, να μην χάνεις την εμπιστοσύνη σου στον Θεό, να μην καταποντίζεσαι στην αθυμία σου, να μην βουλιάζεις στη μελαγχολία σου- να νιώθεις δηλαδή ότι όλο φταίνε οι άλλοι και ποτέ εσύ και ότι τάχα σε αδικούν και σε παραθεωρούν. Μην ξεχνάς ότι, και να φταίνε οι άλλοι, δεν μπορούν να αγγίξουν την ψυχή σου. Αν εσύ αφήνεις να σε αγγίξουν όλα αυτά που σου συμβαίνουν, σε τελευταία ανάλυση είναι σαν να λες: “ Ήθελα πολύ να πέσω, και....καλά που με έσπρωξες”
π. Σ. Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου