"Τοις πάσι τα πάντα"

                                  

Κύριε…

Πονάω Κύριε …

Από απελπισία ...

Από θύμο…

Από εγωισμό…

Από αδιαφορία…

Από μοναξιά…

Πολλά Kύριε είναι αυτά τα οποία με πονάνε, με εξοργίζουν, με θλίβουν , με κάνουν να κλαίω…

Mα πιο πολύ Κύριε μου πονώ γιατί είμαι μόνος…

Πόσο δύσκολη η μοναξιά Κύριε μου…(που κάποιες φορές δεν είναι καν επιλογή σου)

Πόσο  δύσκολο να τα βάζεις μόνος σου με όλους και με όλα…

Με το εγώ σου, με τον δίπλα σου που δεν σε καταλαβαίνε, με τα προβλήματα που σου προκαλούν οι άλλοι συνειδητά ή ασυνείδητα.

Όλα πια μου φαίνονται τόσο ανιαρά ..

Γι αυτό Κύριε σε εκλιπαρώ …ΕΣΥ που είσαι τοις «πάσι τα πάντα»...

Έλα.. στο ζητώ  με όλη την θερμή της ψυχής μου, έλα να με απαλλάξεις από αυτά που με βασανίζουν.. να μου δώσεις την λύτρωση που τόσο ζητώ… 

Να  δώσεις. 

Εσύ τους αγώνες  μου, να μου δώσεις την ηρεμία η όποια λείπει τόσο πολύ από την ζωή μου.

Δεν αντέχω χωρίς την δική Σου παρουσία στην ζωή μου.. γι΄ αυτό Κύριέ μου, μην αργείς... 

Σε περιμένω…

 β.