Η ΣΥΓΚΥΠΤΟΥΣΑ ΚΑΙ ΤΟ
ΝΟΗΜΑ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ
Εν ολίγοις
Το
σημερινό γεγονός της θεραπείας της συγκύπτουσας γυναίκας έγινε μέσα σε μία
συναγωγή παρόντων, εκτός από το λαό, και παραγόντων της θρησκείας του, γραμματείς
και φαρισαίοι, ιερείς και ο αρχισυνάγωγος της περιοχής.
Οι
γραμματείς και οι φαρισαίοι προέρχονταν από τον συντηρητικό χώρο του Ιουδαϊσμού
και διαμόρφωναν την ερμηνεία του Νόμου σύμφωνα με τις αντιλήψεις τους και τα
συμφέροντα τους. Από το άλλο μέρος υπήρχαν οι αρχιερείς προερχόμενοι από τους
Σαδδουκαίους που αποτελούσαν τη φιλελεύθερη πλευρά του Ιουδαϊσμού. Η άγνοια του
λαού ως προς τον Νόμο τους έδινε τη δυνατότητα μιας αυθαίρετης ερμηνείας όσον
αφορά τα καθήκοντα και τις υποχρεώσεις των πιστών για την αντιμετώπιση των
καθημερινών προβλημάτων. Η άγνοια του Νόμου και του πνεύματος των Γραφών εκ
μέρους του λαού έκανε τη θρησκευτική ηγεσία να αυθαιρετεί και να οδηγεί τους
απλούς ανθρώπους σε μία θρησκευτική τρομοκρατία. ΄Ερχεται όμως ο Χριστός να απελευθερώσει το λαό από την τυραννία των
δαιμόνων, αλλά και την τυραννία των υποκριτών της εποχής του.
Ο
Χριστός δεν ήρθε να καταλύσει το Νόμο ή τους προφήτες. Από όσα γνωρίζουμε,
βλέπουμε ότι στη ζωή του εφαρμόστηκαν όλες οι διατάξεις του Νόμου. Παράλληλα
όμως ενδιαφέρεται να προσφέρει στον κόσμο και μία ερμηνεία του Νόμου για την
πνευματική ωφέλεια των ανθρώπων. Προς αυτή την κατεύθυνση κινείται και η
ερμηνεία της αργίας του Σαββάτου από τον Χριστό. Η αργία του Σαββάτου
καθιερώθηκε για να διευκολύνει τη ζωή των ανθρώπων και όχι το αντίστροφο δηλ.
να γίνονται δούλοι ενός θεσμού.
Στη
σκέψη του Κυρίου έχουμε ένα ελεύθερο σχήμα απαλλαγμένο από τυπολατρικές
αντιλήψεις. Ο Χριστός δεν ήταν ένας κοινωνικός επαναστάτης, όπως αρέσκονται
πολλοί να τον αποκαλούν, ούτε κάποιος θρησκευτικός μεταρρυθμιστής, αλλά ήθελε
οι άνθρωποι να χαίρονται την πίστη τους και ν’ απολαμβάνουν τα αγαθά μιας γνήσιας θρησκευτικής παιδείας.
Οι
γραμματείς και οι φαρισαίοι μέσα στον υποτιθέμενο ζηλωτισμό τους, έβλεπαν τη
θρησκεία και τις θρησκευτικές διατάξεις μέσα σε ασφυκτικά όρια, όπου ο άνθρωπος
αντί να ζει, απέθνησκε από έλλειψη κατανόησης και αγάπης. Αυτή τη νέα σχέση και
την αγαπητική κίνηση του Θεού προς τον άνθρωπο κήρυξε ο Χριστός και την έκανε
πράξη ζωής. Αν η Εκκλησία καταξιώνεται μέσα στην ιστορία, αυτό οφείλεται στη
βίωση της αγάπης και μόνο. Και το πνεύμα αυτό πρέπει να διαφυλαχθεί από όλους
μας με οποιοδήποτε κόστος. Αν χαθεί ο άνθρωπος τότε δεν έχει νόημα η θρησκεία.
Η
αγάπη είναι η μεγάλη υπέρβαση, η μεγάλη ανατροπή και όλα πρέπει να θυσιάζονται
χάριν της αγάπης. Ο Απ. Παύλος στον ύμνο της αγάπης τολμά να δεχθεί και την
κατάργηση των γλωσσών, των πολιτισμών, των προφητών και των θρησκειών. Αρκεί να
διαφυλαχθεί η μεγάλη δωρεά του Θεού προς τον άνθρωπο, η αγάπη.
Μια
απλή καθημερινή περίπτωση έδωσε αφορμή στο Χριστό να ερμηνεύσει το Νόμο και την
έννοια του Σαββάτου τόσο αλλιώτικα και επαναστατικά για τους ακροατές του.
Αποτέλεσμα: να χαροποιήσει το λαό και να θορυβήσει τους ιεροκήρυκες της εποχής
του.
Ο
λαός στην κοινωνία του με το Χριστό παρουσιάζεται ανοιχτός σε νέα μηνύματα και
το ένστικτο του τον οδηγεί στην αλήθεια και τον φορέα της με εμπιστοσύνη. Ο αρχισυνάγωγος αντιδρά, γιατί αισθάνεται ότι
κατατροπώνεται στην αρνητική
αντιπαράθεση του με τον Χριστό. Πράγμα που σημαίνει ότι ασκεί ένα ποιμαντικό έργο
όχι για το λαό, αλλά για τη διαφύλαξη της νομής της εξουσίας.
Απ’
εδώ έχουμε κι εμείς ένα μήνυμα που
ερμηνεύουμε και κηρύττουμε το λόγο του Θεού. Ο λαός δεν είναι μια άβουλη μάζα
ανθρώπων. Είναι άνθρωποι, προσωπικότητες με σκέψη και κριτήρια υγιή. Και αν
είμαστε σωστοί απέναντι τους και
ανοιχτοί στις αγωνίες του θα μας
αποδεχθούν. Αν όμως δεν υπηρετούμε την αλήθεια και δεν διακονούμε επάξια το λαό
του Θεού, τότε ο ίδιος ο λαός θα μας απορρίψει και τότε θα έρθει και η δική μας
καταισχύνη, όπως του αρχισυνάγωγου και των ερμηνευτών του σημερινού ευαγγελίου.
Καλή Κυριακή.
π. γ. στ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου