Ο θεσμός της Εκκλησίας
Ο
θεσμός της Εκκλησίας δεν είναι ανθρώπινο αλλά θεανθρώπινο καθίδρυμα. Και ο
τρόπος που λειτουργεί είναι μια πιστοποίηση και φανέρωση της διαρκούς μεθ’ ημών
παρουσίας του Κυρίου.
Οι
ανθρώπινοι και κοσμικοί θεσμοί-ή οι πνευματικοί θεσμοί που διοργανώνονται με
κοσμικό φρόνημα- έχουν ως σκοπό να προωθήσουν τα σχέδια των υπευθύνων τους. Να
αυξήσουν τη δύναμη και την επιρροή τους. Να επιβάλλουν τη θέλησή τους και να
υποδουλώσουν, όσο γίνεται, περισσότερους ίσως και με τον σκοπό να τους σώσουν.
Γιατί αυτοί που σκέπτονται μηχανικά είναι ικανοί να φανταστούν και τη σωτηρία
του ανθρώπου με καταργημένη την ελευθερία του, δηλ. με καταργημένο τον άνθρωπο.
Σ΄
αυτούς τους θεσμούς, που λειτουργούν με κοσμικό τρόπο, σαν μηχανές, ο άνθρωπος
ή υποτάσσεται και καταντά άβουλο ον, ως μισθοφόρος ή εξάρτημα μηχανής ή αντιδρά
διασπαστικά. Αποχωρίζεται από τον θεσμό. Και δεσμεύεται στον ατομικό του
λογισμό, ρυθμίζοντας μ’ αυτόν τη ζωή του και τη ζωή των ανθρώπων, που ίσως τον ακολουθούν…
Κανείς
ανθρώπινος θεσμός, ούτε και αν ονομάζεται εκκλησιαστικός, δεν μπορεί να
χωρέσει, να ανεχθεί και να ικανοποιήσει τον άνθρωπο που έχει την πνοή του Θεού
μέσα του, επιποθεί το «πορρωτέρων», την επέκταση, το Χριστό. Και δεν είναι
δυνατόν να αναπαυθεί ο άνθρωπος με καμία υπόσχεση ή ενδοκοσμική προοπτική,
γιατί διψά το ασύλληπτο και ανθρωπίνως ανέφικτο. Λέει όλη του η ύπαρξη «όχι» στον κοσμικά οργανωμένο θεσμό, που θέλει
δήθεν να τον χειραγωγήσει στο μυστήριο της ζωής και της σωτηρίας.
Για
τον άνθρωπο, καλός πνευματικός θεσμός, που λειτουργεί μηχανικά, είναι μόνο ο ετοιμόρροπος, ο
διαλυμένος και ανύπαρκτος. Γι’ αυτό και ο Κύριος, που τα ξέρει όλα αυτά, ήλθε
και διέλυσε τις φυλακές. Κατέστρεψε την απάτη. Ανέτρεψε τις τράπεζες των
κολλυβιστών και τις καθέδρες των εμπόρων, που μετέτρεψαν τον ναό του Θεού σε
οίκο εμπορίου. Μας απήλλαξε από την κατάρα του Νόμου. Και με την κάθοδο Του
στον Άδη «μοχλοί συνετρίβησαν, εθλάσθησαν πύλαι, μνήματα ηνοίχθησαν, νεκροί
ανίσταντο».
Και
βγήκαν όλοι οι νεκροί έξω, στο φως. «Και νεκρός ουδείς εν τω μνήματι». Και
συγκρότησε την Εκκλησία, που δεν είναι φυλακή, αλλά ελευθερία, και κραταιά ως
θάνατος αγάπη. Και είναι η μήτρα μιας άλλης μάνας, ευρυχωροτέρας των ουρανών,
που γεννά τον άνθρωπο. Και είμαστε παιδιά της ελευθέρας, παιδιά της ελευθερίας,
που την κερδίζουμε με την υπακοή στην Αλήθεια του Θεού, που είναι Αγάπη......».
Αρχιμ. Βασιλείου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου