ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ

“Υπόδειγμα δέδωκα υμίν”

Στην Ιερουσαλήμ πριν από δύο και πλέον χρόνια ένα βράδυ σαν σήμερα διαδραματίστηκαν τέσσερα γεγονότα πολύ σπουδαία για την ανθρωπότητα. Ο Χριστός ερχόμενος προς το εκούσιον πάθος παρέδωσε στο σύλλογο των μαθητών του τη διδαχή για την ταπείνωση και την αγάπη, με τον ιερό Νιπτήρα, τον μυστικό Δείπνο, την προσευχή της Γεσθημανή,λίγο πριν παραδοθεί από τον Ιούδα. Παράδωσε την τελευταία υποθήκη Του με το να γίνει υπόδειγμα ο ίδιος.

Υπόδειγμα ταπεινώσεως:

Η ταπείνωση σαν ένα πολυειπωμένο κήρυγμα δεν μας κέντριζε, αν δεν ήταν ενσαρκωμένη στο πρόσωπο του Υιού του Θεού- νίπτει τα πόδια των μαθητών του- Αυτό είναι αρκετό για να νιώσουμε πόσο φτωχαίνουν το περιεχόμενό τους τα ανθρώπινα λόγια, τα ευσεβιστικά μας σχήματα, οι ανθρώπινες χωρίς Χριστό απόπειρες για την απόκτησή της. Εμείς οι άνθρωποι όσο κάνουμε το δάσκαλο στον εαυτό μας, δεν μπορούμε μα την αποκτήσουμε. Ο αγώνας για την απόκτηση της ταπεινώσεως είναι θεάρεστος, όταν συνειδητοποιούμε την ανεπάρκειά μας και υποτασσόμαστε στο θέλημα Του.

Υπόδειγμα φιλοστοργίας και αυτοπροσφοράς:

Μια αγάπη που χωρίς δόσιμο του εαυτού μας, δίχως ειλικρινή ανιδιοτέλεια δεν είναι δύσκολο επίτευγμα, γιατί δεν πολυσυμμετέχει σ’ αυτήν ο έσω άνθρωπος. Μια τέτοια όμως αγάπη δεν έχει ουσιαστική σχέση με εκείνη που αποκαλύφθηκε στον τέλειο βαθμό στο πρόσωπο του Κυρίου. Η παράδοση του φρικτού μυστηρίου της θείας Ευχαριστίας, όπου ο μη διαιρούμενος Αμνός του Θεού διαμελίζεται για να θρέψει πνευματικά με το θεωμένο Σώμα του τα παιδιά του, που μπορεί να Τον προδώσουν, φανερώνει το αβυσσαλέο βάθος της θείας φιλανθρωπίας.

Υπόδειγμα προσευχητικής κοινωνίας:

Ο Κύριος διδάσκει στην πράξη τους αποστόλους τη γενική ιερατική δυνατότητα και ιδιότητα του κάθε βαπτισμένου, που την ενεργοποιεί με την προσευχή. Έτσι, πριν τον καθαγιασμό του άρτου και του οίνου ευχαριστεί τον Πατέρα του και μετά το δείπνο με ύμνους πορεύεται για τη Γεσθημανή, τον τόπο που αγίασε με την “υπερφυά προσευχή” Του. Σ’ αυτή την κατάσταση της αληθινής προσευχής μας δείχνει ότι μετέχει ο όλος άνθρωπος.

Σ’ αυτή όμως την μυσταγωγία του Κυρίου πως ανταποκρινόμαστε εμείς οι σημερινοί χριστιανοί;

γ.