Γεωργάκης Ολύμπιος ”Ο αγωνιστής την ελευθερία ή την κερδίζει μαχόμενος ή την καθαγιάζει πεθαίνοντας”

Ο άνδρας αυτός ήταν απο τη ράτσα των κλασικών Ελλήνων πολεμιστών. Τα είχε όλα, τον αδάμαστο και ίσιο χαρακτήρα, το υψηλό φρόνημα, το μεγάλο και σταθερό ενθουσιασμό, βαθιά πείρα του πολέμου, την άφθαστη τόλμη και την επιβολή στους άλλους. Είναι πάνω απο πολλές μορφές του ”21. Ο Γεωργάκης Ολύμπιος γεννήθηκε στις 14 Μαρτίου το 1772, στο Λιβάδι. Κατάγονταν απο την μεγάλη οικογένεια των αρματολών Λαζαίων.

Ο Γεωργάκης Ολύμπιος πίστεψε με πάθος στην ελευθερία, στην αδελφική συνεργασία και κοινή δράση εναντίον του κατακτητού, των χριστιανικών λαών της Βαλκανικής Χερσονήσου. Δυστυχώς οι λαοί αυτοί ήταν ανώριμοι να καταλάβουν την επιταγή της ιστορίας την εποχή εκείνη. Το 1803-1806 απογοητευμένος απο την κατάσταση που επικρατούσε στη Σερβία, συναντάται στο Βουκουρέστι με τον Κων. Υψηλάντη, δημιουργεί αξιόλογο ελληνικό στρατιωτικό σώμα, διακρίνεται σε πολλές μάχες κατά των Τούρκων και προάγεται σε συνταγματάρχη του ρωσικού στρατού. Συνδέεται φιλικά με τον Αλέξανδρο Υψηλάντη, ο οποίος κατά την έναρξη του αγώνα του στον Προύθο, στις 22 Φεβρουαρίου 1821 τον διορίζει αρχιστράτηγο.

Παρέμεινε συμπαραστάτης του Υψηλάντη μέχρι τέλους και η επέμβασή στη ατυχή μάχη του Δραγατσανίου, υπήρξε σωτήρια για πολλούς Ιερολοχίτες. Μετά την αποχώρηση του Υψηλάντη συναντά τον Φαρμάκη και μαζί δημιουργούν δύναμη 800 ιππέων, με στόχο δια μέσου Μολδαβίας και Βεσσαραβίας να κατέλθουν στην Ελλάδα.

Από τις ταλαιπωρίες και τη θλίψη αρρωσταίνει, οι πιστοί του στρατιώτες τον μεταφέρουν σε φορείο. Συνέρχεται από την αρρώστια του και καταδιωκόμενος από τους Τούρκους, συνεχίζει την πορεία του ανάμεσα στις απόκρημνες πλαγιές και τα βουνά της Βεσσαραβίας. Με τους 350 άνδρες που του απέμειναν, κλείνεται στην οχυρή Μονή Σέκου στη Μολδαβία και στις 5 Σεπτεμβρίου 1821 δίνει την πρώτη μάχη με τους Τούρκους και τους προκαλεί μεγάλες απώλειες. Την 8η Σεπτεμβρίου 1821 δύναμη 4000 Τούρκων επιτίθεται κατά της Μονής. Η μάχη διαρκεί 12 ημέρες, χωρίς οι Τούρκοι να μπορούν να επιτύχουν την κατάληψη της Μονής. Τα πυρομαχικά όμως και τα τρόφιμα εξατλούνται. Ο Σαλήχ Πασάς επιχειρεί να δελεάσει τον Ολύμπιο, για να παραδοθεί, αλλά ο ήρωας απορρίπτει με περιφρόνηση τις προτάσεις του και στους συντρόφους του λέει: "εγώ θα μείνω εδώ και καώ, αν θέλετε εσείς βγείτε, σας ανοίγω ο ίδιος την πόρτα". Αλλά κανείς δεν δέχθηκε να φύγει. Την 22 Σεπτεμβρίου πλήθος Τούρκων όρμησαν στον περίβολο της Μονής. Τα πυρομαχικά εξαντλήθηκαν και απέμειναν στο κωδωνοστάσιο μερικά μόνον βαρέλια πυρίτιδας.

Ο Γεωργάκης Ολύμπιος έκανε το σημείο του σταυρού και έβαλε φωτιά στην πυρίτιδα παίρνοντας μαζί του στο θάνατο και πολλούς Τούρκους. Έτσι χάθηκε ο Γεωργάκης Ολύμπιος ωραίος, συνεπής, ακαταμάχητος. Ο "ενδοξότερος, πολέμαρχος, ο τιμιότερος άνδρας".