Το Γένος ενήστευε, το Γένος
εγνώριζε
Φαίνεται ότι κάποτε νήστευες και
σήμαινε ότι είσαι Ρωμηός. Αν δε νήστευες Τετάρτη και Παρασκευή, σήμαινε ότι
είσαι Τούρκος.
Ετούτο δεν είναι υπερβολή, ήταν
ένας τόπος κοινός στα χρόνια της Τουρκοκρατίας και αυτό το βλέπουμε ξεκάθαρα
στο έργο του Φωτάκου: «Ο Βίος του Παπαφλέσσα».
Όταν έφτασε ο Φλέσσας στο Άργος,
ο αδελφός του ο Νικήτας έβαλε να τού αλλάξει τα φορέματα, τού φόρεσε τούρκικα
καλιοντσίτικα, τον όπλισε ως Τούρκο, καθώς και τους άλλους που είχε μαζί του ο
Παπαφλέσσας και έγινε αυτό για «λόγους ασφαλείας», όπως θα λέγαμε σήμερα.
Φιλοξενήθηκε, ωστόσο, ο Φλέσσας
στην οικεία του Οικονομόπουλου και επειδή η οικοδέσποινα τους εξέλαβε ως
Τούρκους, αν και ήταν Τετάρτη, τους έβγαλε να φάνε αυγά. Παίζοντας εκείνοι τους
Τούρκους, προσποιήθηκαν ότι τα έφαγαν, αλλά κρυφίως τα πέταξαν. Και, μάλιστα,
έπειτα – λίγο μετά την αναχώρηση τους – τα αυγά ευρέθησαν (!) καθώς το
διηγείται ο Φωτάκος.
Ο Έλληνας της Τουρκοκρατίας είναι ο πιο βαθιά Ορθόδοξος Έλληνας που βρίσκεται μέσα στους αιώνες. Ίσως περισσότερο και από τον Έλληνα του Βυζαντίου, πάει μπροστά σε Ορθοδοξία ο σκλαβωμένος Έλληνας επί Τουρκιάς.
Ο Ρωμηός επί Τουρκιάς γνωρίζει
Τετάρτη και Παρασκευή, ξέρει να κάνει μετάνοιες, λειτουργείται κάθε Κυριακή,
προσεύχεται, ευλογεί και ευλογείται, μιλάει στα παιδιά του για τον Χριστό και
τους Αγίους, κάνει τον σταυρό του γεμάτο και ολόκληρο: αρχοντικό σταυρό, όχι
τσιγκούνικο. Στο κούτελο, κάτω στη βαλβίδα της κοιλιάς, δεξιά και αριστερά
στους ώμους, έτσι κάνει ο Παπαφλέσσας τον σταυρό του, ο Γέρος του Μόρια, ο
Διάκος και οι άλλοι.
Όσοι μάς ελευθέρωσαν, γνώριζαν
Τετάρτη και Παρασκευή. Αυτονοήτως νήστευαν ως κάτι το δεδομένο και παραδομένο
άπαξ εκ προγόνων Ελλήνων Ορθοδόξων. Πλείστα όσα παραδείγματα δεικνύουν του
λόγου το αληθές: ό,τι αυτοί που μάς ελευθέρωσαν αγαπούσαν τον Θεό σαν
καλογέρια, ήταν άνθρωποι του «Πάτερ Ημών» και της ωραίας εν Θεώ ζωής. Εμείς;
Κώστας Παναγόπουλος – Πρακτορείο
«ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου