-Ο Θεός γνωρίζεται και έλκεται
τις νύχτες. Η αγρυπνία είναι το κατ’ εξοχήν έργο του μοναχού. Το μεσονύχτι μιλά
ο Θεός.
-Πρέπει να μάθουμε τα χούγια του Θεού. Ο Θεός είναι ό, τι
πιο ευαίσθητο μπορούμε να φανταστούμε. Είναι τόσο υπάκουος, τόσο κοντά μας. Τον
έχουμε σκληρό, πέρ’ από τα σύννεφα, χωμένο, χαμένο. Δεν τον βλέπουμε, όμως ξέρουμε ότι υπάρχει.
- Ο ύπνος να γίνει δούλος, όχι
αφέντης.
-Να ψάχνουμε να βρίσκουμε τις αιτίες που δεν είμαστε
χαρούμενοι.
-Η αγρυπνία είναι σχάρα που ψηνόμαστε για να καθαριστούμε,
να φωτιστούμε, ν’ αγιαστούμε.
-Οι άγιοι είναι οι καλοί φίλοι, οι νικητές, οι φίλοι του
Χριστού, που τους ακούει εύκολα, που μας ακούνε γρήγορα. Πρέπει να μάθουμε τι
θέλουν. Να τους καλοπιάσουμε. Νάμαστε τίμιοι μαζί τους. Να μην λησμονούμε τις
υποσχέσεις μας. Να μην τους αφήνουμε εκτεθειμένους απέναντι στο Θεό... Οι άγιοι
διώχνουν την παγωνιά, τη μοναξιά. Έρχονται αμέσως. Είναι το διακόνημά τους αυτό.
Είναι τόσο απλό.
-Καλύτερα νάχεις δυσκολίες, παρά να νομίζεις πως πας καλά.
- Οι σχέσεις μας με τους άλλους δείχνουν τις σχέσεις μας με
τον Θεό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου