Ο Αντρέα Σενιέ σύμβολο καταδίκης της τρομοκρατίας

 

Ο Αντρέα Σενιέ σύμβολο καταδίκης της τρομοκρατίας

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Τις ημέρες αυτές και έως τις 31 Ιουλίου προβάλλεται μέσω διαδικτύου από την Εθνική Λυρική Σκηνή (ΕΛΣ) η όπερα του ιταλού μουσουργού Ουμπέρτο Τζορντάνο «Αντρέα Σενιέ». Πρόκειται για τον μεγάλο ελληνογάλλο ποιητή ( η μητέρα του ήταν Ελληνίδα), ο οποίος στα 32 του χρόνια υπήρξε θύμα της τρομοκρατίας της Γαλλικής Επανάστασης.

Από την ΕΛΣ ανακοινώθηκε πως η παρουσίαση της εν λόγω όπερας αποτελεί τη συμμετοχή της στην 200ή επέτειο από την Εθνεγερσία. Κάποιοι Έλληνες, οπαδοί του Ροβεσπιέρου, υποστηρίζουν τον παραλογισμό ότι η όπερα αυτή δείχνει την επίδραση της Γαλλικής Επανάστασης στην Ελληνική του 1821. Η αλήθεια είναι πως ο Αντρέα Σενιέ (1762-1794) και η όπερα του Τζορντάνο καταδικάζουν την τρομοκρατία της Γαλλικής Επανάστασης. Ο Σενιέ ετάχθη υπέρ της Γαλλικής Επανάστασης, καταδίκασε όμως ανοιχτά την τρομοκρατία. Γι’ αυτό εκτελέστηκε στην γκιλοτίνα, γαλλική εφεύρεση για τη βιομηχανοποίηση του αποκεφαλισμού Γάλλων πολιτών. Υπενθυμίζεται ότι ο Κωλέττης βέβαιος για την σε θάνατο καταδίκη των Κολοκοτρώνη και Πλαπούτα εισήγαγε γκιλοτίνα για να εκτελεσθούν...

Είναι λυπηρό πως σήμερα Έλληνες δικαιολογούν την τρομοκρατία της Γαλλικής Επανάστασης. Λ.χ. παραγωγός εκπομπής στο Γ΄ Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας μιλώντας με τον σκηνοθέτη της παράστασης της ΕΛΣ υποστήριξε πως δεν γίνονται επαναστατικές αλλαγές χωρίς να χυθεί αίμα... Δικαιολόγησε δηλαδή την εγκληματική νοοτροπία του Fouquier-Tinville, προέδρου του επαναστατικού δικαστηρίου που καταδίκασε σε θάνατο τον αθώο Σενιέ, γιατί «η Επανάσταση δεν έχει ανάγκη τους ποιητές». Ο Σενιέ αγαπούσε την Ελλάδα και τη Δημοκρατία και ορθώς η ΕΛΣ τον τιμά.

Εδώ και πολλά χρόνια η αριστερή ιντελιγκέντσια της χώρας μας υπερτονίζει την επίδραση της Γαλλικής Επανάστασης στην Ελληνική και επιδιώκει να μεταφέρει στη σύγχρονη Ελλάδα το γεμάτο ιδεολογικό μίσος καθεστώς, που οι Ιακωβίνοι προώθησαν στους Γάλλους. Ως παραδείγματα επιρροής της Γαλλικής Επανάστασης στην Ελληνική αναφέρονται οι Αδαμάντιος Κοραής και Ρήγας Βελεστινλής. Αλλά και οι δύο ΟΥΔΕΜΙΑ σχέση είχαν με την ολοκληρωτική νοοτροπία και με το ταξικό και ιδεολογικό μίσος, που προώθησαν στη χώρα τους οι Γάλλοι επαναστάτες. ΠΟΥΘΕΝΑ δεν επικροτούν την τρομοκρατία. ΠΟΤΕ δεν σκέφθηκαν να προτείνουν τη δημιουργία άθεου κράτους, με διωγμούς σε βάρος των χριστιανών. Αντίθετα, ΠΑΝΤΟΤΕ υποστήριζαν την Ορθοδοξία.

Ο Ρήγας επικαλείται τη βοήθεια του Θεού για την απελευθέρωση των Ελλήνων και έβλεπε την Ορθοδοξία ως την πνευματική βάση λειτουργίας του ελεύθερου κράτους. Ο Κοραής εις τας «Πολιτικάς Παραινέσεις προς τους Έλληνας» σημειώνει πως «στη νέα πολιτεία των Γραικών οι κοσμικοί άνδρες και γυναίκες πάσης τάξεως άνθρωποι, πρέπει να υποχρεώνωνται με ποινήν ατιμίας να διδάσκωσι τα τέκνα των την εύκολον τριμερή ταύτην παιδείαν αντάμα με της θρησκείας την κατήχησιν». Ο Κοραής στην Αυτοβιογραφία του αντίθετα καταδικάζει την τρομοκρατία των άθεων Γάλλων Επαναστατών και τους κατηγορεί ότι έτσι παρέδωσαν την εξουσία εις «δημαγωγόν δεινότερον», τον Ναπολέοντα, ο οποίος προτιμούσε «τα βρομερά των βρομερών κολάκων θυμιάματα».-