Αίσθηση προκάλεσε η δημοσίευση στον επίσημο λογαριασμό του τουρκικού υπουργείου των Εξωτερικών στο ΤWITTER ματωμένου χάρτη της Πελοποννήσου με την ημερομηνία 23 Σεπτεμβρίου 1821 και το σημείωμα: “’Έχουν περάσει 200 χρόνια από τότε που δεκάδες Τούρκοι σφαγιάσθηκαν βάναυσα και αλύπητα στην Τριπολιτσά. Η απάνθρωπη αυτή σφαγή στόχο είχε να μην αφήσει ούτε έναν Τούρκο στην Πελοπόννησο, και έτσι πέρασε στην ιστορία ως μαύρο στίγμα”. Και έσπευσαν και κάποιοι στην Ελλάδα να ανοίξουν τις πηγές και να..... συμφωνήσουν. Ναι, είναι αλήθεια ότι οι αιώνες σκλαβιάς, καταπίεσης και θανάτου οδήγησαν σε ένα βίαιο ξέσπασμα με την απελευθέρωση της Τριπολιτσάς. Μπορεί να αξιολογήσει κανείς αυτό το ξέσπασμα ως περισσότερο ή λιγότερο δικαιολογημένο. Αλλά δεν επιτρέπονται οι συμψηφισμοί. Πως θα έμοιαζε, αλήθεια, αν θυμόταν κάποιος τα αθώα θύματα του βομβαρδισμού της Δρέσδης στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, για να ...δικαιώσει τους ναζί; Για να πει ότι, ιδού, ό, τι έκαναν οι ναζί το έκαναν και οι Σύμμαχοι; Πως θα έμοιαζε, ακόμη χειρότερα, αν αποσιωπούσε τις σφαγές, τις μαζικές εκτελέσεις, τα στρατόπεδα του θανάτου, και θυμόταν...τον βομβαρδισμό της Δρέσδης; Η αναλογία,νομίζουμε, είναι εύλογη.
“ΖΩΗ”, τ. 4361
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου